Emigratieverhaal Peter in Paraguay

Aangezien ik al ruim 15 jaar bezig was met emigratie kwam het dus niet uit de lucht vallen dat ik ging emigreren naar Paraguay. Al ergens in de jaren 80 heb ik informatie aangevraagd om te emigreren naar Zuid Afrika. Dat leek mij een mooi land met goeie vooruitzichten, in die tijd tenminste. Mede door de snelle politieke omwentelingen begin jaren 90 in Zuid Afrika heb ik er vanaf gezien. Tevens werd het mij te gewelddadig in dat land. Nu de zwarten daar aan de macht zijn moet je echt wel gek zijn om daar nog heen te willen. Veel blanke Zuid-Afrikanen ontvluchten het land in hoge mate en dat met redenen.

Het emigreren zit blijkbaar in de familie want 2 broers van de vader van mijn vader zijn geëmigreerd naar Amerika …. en dat was al, geloof ik, in 1935!! Dus nog voor de oorlog. Met die mensen heb ik geen contact en ik ken ze eigenlijk niet eens, maar dit weet ik van horen zeggen in de familie.

Emigreren naar Roemenië

Mijn eerste vrouw was een Roemeense en ik heb dan ook 16 maanden in Roemenië gewoond tussen 1996 en 1998. Welnu om een lang verhaal kort te maken, zij had geen zin om te werken en kinderen wilde ze ook niet en naar Nederland emigreren wilde zij eigenlijk ook niet want dan moest zij haar luie verwende leventje in Roemenië opgeven.

Aangezien ik in Roemenië geen “normale” baan kon vinden moest ik al snel terug naar Nederland om te werken want mijn spaargeld raakte op!! Dus gingen we al snel scheiden en de scheiding duurde langer dan ons huwelijk! Jawel, na 1,5 jaar was ik dus gescheiden, een illusie rijker en een hoop guldens (toen nog) armer. Ik kan mijn ex het beste omschrijven als golddigger, een ander woord ervoor heb ik niet.

Colombia

In 2000 heb ik nog contact gehad met een Colombiaanse ruim 1 jaar lang. Ik ben toen ook 1 maand in Colombia geweest. Na veel vijven en zessen had ik die Colombiaanse uitgenodigd naar Nederland te komen waar ze na 1 week verdween richting Spanje naar een oude kerel van 58 jaar!! Ook hier weer een hoop geld verspilt dat zal duidelijk zijn, want tickets en visum kosten veel geld en zij betaalde natuurlijk helemaal niets.

In 2002 ben ik een tijdje in Duitsland geweest en in 2003 op de Dominicaanse Republiek maar ook dat werd niets. Mooie stranden en dito vrouwen maar bloedlink en mega duur, dus zeker geen land om zo 123 te emigreren naar de Dominicaanse Republiek.

In Panama en Costa Rica ben ik ook nog geweest maar ook die landen viel af mede door de strenge eisen die de Panamese overheid stelt Als je wilt emigreren naar Panama. Costa Rica was ook erg duur en stikte van de yankees, verder vond ik Costa Rica toen, in 2004, al erg duur.

Met al mijn reizen heb ik er een hoop geld door gejaagd, maar ja, gelukkig heb ik altijd een redelijk goeie baan gehad als proces operator bij DSM in vol continue dus financieel kon het allemaal wel. Uiteraard heb ik ook mijn huis in Duitsland verkocht in de goeie oude tijd….!!

Emigreren naar Paraguay

Emigreren naar paraguay. Paraguay algemeenIn 2005 stierven beide mijn zus en moeder binnen 2 weken tijd, dat was dus mede voor mij het startsein om ECHT te gaan emigreren. Aangezien niets mij meer in Nederland hield. Na een zoektocht van een maand of 3 via internet, hoop gespeur en uitzoeken, kwam ik op het idee om te emigreren naar Paraguay. Dit omdat Paraguay, toen nog, een goedkoop land was en de visum eisen en eisen voor een verblijfsvergunning redelijk simpel te vervullen waren.

Ik had al tal van andere landen bezocht in het echt of virtueel via het internet en sommige vielen gewoon af. Brazilië, Peru en Ecuador vielen al snel af omdat de eisen voor een visum en verblijfsvergunning echt zeer lastig en erg duur zijn. Colombia was toen nog in een dikke burgeroorlog verwikkeld dus emigreren naar Colombia viel ook af en bovendien had ik een bloedhekel gekregen aan Colombiaanse vrouwen. Emigreren naar Venezuela was ook geen optie. Venezuela was en is eigenlijk een dictatuur dus daar wilde ik ook niet heen want wie wil er nou in een dictatuur leven. Chili en Uruguay waren te duur en bovendien ken ik daar niemand. Ook emigreren naar Bolivia zag ik niet zitten, net als Argentinië.
Dus dan maar emigreren naar Paraguay, bovendien was er volop info te vinden over dat land en met name op Duitstalige fora.

Ik heb nog wel een 10 jaar oudere broer en die moet ergens in Polen wonen maar die had ik al ruim 8 jaar niet meer gezien voor ik ging emigreren naar Paraguay en ik weet niet eens of hij nog wel leeft of niet. Eigenlijk is het contact al vanaf 1995 verwaterd, hoop ellende meegemaakt, enfin, punt uit, einde oefening dus. Ik heb nog eens een email gestuurd 2 jaar gelden toen mijn zoontje werd geboren en hij dus oom werd van ons zoontje, maar ik nooit een antwoord gekregen en ik heb ook geen adres of telefoon nummer van hem en op de Nederlandse ambassade in Warschau wisten ze ook van niets toen ik daar navraag deed over mijn broer in 2010. Dan houd het dus op.
Voor de goeie orde, mijn vader is al in 1974 overleden en mijn moeder is nooit meer hertrouwd en dus bleef alleen achter met 3 kinderen.

De aanvraag voor een verblijfsvergunning in Paraguay verliep erg bureaucratisch en tijdrovend, ik ben er bijna een maand mee bezig geweest in Paraguay zelf en ik raad echt iedereen aan om goed Spaans te leren want op het immigratie bureau, imigraciones, in Asuncion spreekt niemand Engels. Over Duits heb ik het al helemaal niet, laat staan Frans of Nederlands. Indertijd heb ik ruim 1000 euro betaald om alles geregeld te krijgen, papieren, legalisaties, vertalingen, etc, etc. Ik heb het meeste zelf gedaan met behulp van mijn vriendin. Je kunt ook een “gestor” in dienst nemen maar dan betaal je al snel nog eens 600 euro extra en vaak zijn het pure oplichters, vooral met Duitse en Oostenrijkse gestors dien je uit te kijken!
Een gestor is iemand die jou aanvraag voor een verblijfsvergunning in behandeling neemt en alles voor je regelt en overal achterheen gaat als dat nodig is.

Wonen in Paraguay

Permanente verblijfsvergunning voor Paraguay, Residencia PermanenteEn hoe wordt je geaccepteerd in Paraguay? Laat ik het zo zeggen, zolang je geld hebt is er niks aan het handje maar zodra dat dan op is heb je toch een probleem. Ze zien je hier echt als een lopende pinautomaat, althans dat is mijn ervaring. In winkels bijvoorbeeld moet je steevast meer betalen. Dat komt mede omdat op veel artikelen geen prijs staat. Dat moet je dus navragen, en ongeacht hoe goed je Spaans spreekt, ze geven je gewoon een prijs die hoger is dan normaal. Erg lastig eigenlijk want daarom laat ik veel dingen mijn partner opknappen want het is niet anders. Zo zijn de Paraguyanen nu eenmaal. Ik denk dat dit in veel derdewereldlanden zo is. Hoe ze je verder accepteren ligt er ook maar aan waar je woont en met wie je omgaat. Als je constant omringt bent met de allerlaagste klasse en met mensen die geen cent te makken hebben weet je natuurlijk op voorhand hoe het gaat aflopen. Heb je te maken met mensen die wat meer geld hebben, die een betere opleiding hebben gehad en die toevallig nog wat van de wereld gezien hebben kan het meevallen. Ook zou ik iedereen echt afraden om erg afgelegen op de campo, het platteland, te gaan wonen. Niet doen, allerlei faciliteiten zijn er niet of je moet eerst 30 km met de auto rijden. Goed nadenken dus over waar je gaat wonen in Paraguay.

Zonder Spaans te spreken kan je hier eigenlijk helemaal niets. Ga er niet vanuit dat mensen Engels of Duits spreken, want dan kom je bedrogen uit. Enkel de jeugd en dan nog onder de 20 en die dan ook nog in de hoofdstedelijke regio wonen. Op de campo is het echt allemaal Spaans of nog erger, Guarani.

Als je nagaat hoe hoog een gemiddeld inkomen is in Paraguay is Paraguay zeker een duur land om te wonen. Levensmiddelen zijn echt beduidend duurder als in Nederland, ook baby spulletjes als luiers en dergelijke zijn duurder. Goeie schoenen kosten ongeveer hetzelfde als in Nederland maar vaak hebben ze ook niet eens maten groter dan 43, opgelet dus als je een grotere maat hebt. Ikzelf heb maat 45 en kan enkel in goeie dure schoenenzaken schoenen kopen. Voor broeken, onderbroeken en T-Shirts geldt hetzelfde want overal verkopen ze de goedkoopste Chinese troep, echter past dit mij dus nooit.

Drinkwater, kraanwater, is goedkoop echter kan je het vaak niet drinken en zelfs Paraguyanen kopen dan vaak voor consumptie water in grote flessen, aqua purificada, wat wel drinkbaar is. Stroom vind ik ook duur en gebruik je hier veel meer aangezien het in de zomer vanaf oktober tot begin april echt heel warm kan zijn met temperaturen van 40 graden en dan heb je in de nacht een airco nodig want anders kan je van de hitte niet slapen, en airco’s vreten stroom. Aardgas via een gasleiding is hier niet en alles gaat met kleine gasflessen en het is duurder dan in Nederland. Zo kost 1 liter LPG, wat hier ook gebruikt wordt om te koken, 92 eurocent per liter. Let op want bij veel tankstations sjoemelen ze met de getallen die op de pompen staan. Met andere woorden, je denkt dan dat je bijvoorbeeld 25 liter getankt hebt, maar in werkelijkheid blijkt het dan maar 23 liter te zijn of zelfs minder. Dit is echt waar en verzin ik dus niet want ik heb het zelf meerdere keren meegemaakt. Diep triest maar helaas realiteit hier in Paraguay.

Een gangbaar gemiddeld maand salaris is hier ongeveer 315 euro netto per maand. Alles wat je meer hebt is luxe, en er zijn mensen die 60 uur per week werken en minder verdienen. Veel mensen worden onderbetaald omdat werk schaars is en er heel veel mensen zijn die het geld hard nodig hebben.
Benzine en diesel is erg duur, mede omdat de staat een monopoly heeft om dit in te voeren. Een liter euro 95 kost 1,30 euro
Tabak is dan weer goedkoop mits je geen westerse merken koopt. Hoeveel weet ik niet want ik rook niet maar meer als 40 eurocent voor een pakje sigaretten, 20 stuks, kan het niet zijn. Shag of roltabak is hier niet te koop.

Zoals ik al aangaf zijn boodschappen duur en erg duur zelfs. Ik durf te stellen dat de gemiddelde prijzen 10 a 20 % hoger liggen dan in Nederland. Het enige wat relatief goedkoop is vlees en brood maar kaas en melk zijn duurder en minder lekker dan in Nederland.

Je kan met een gezin emigreren naar Paraguay, echter raad ik dat ten zeerste af aangezien goede scholen erg duur zijn en enkel te vinden zijn in de hoofdstad Asunción. 500 USD per maand zijn hele “normale” prijzen per kind per maand voor de basisschool of middelbare school. Universiteiten zijn dan weer een stuk goedkoper maar hebben, uitgezonderd de UNA, dan ook geen vergelijkbaar niveau en worden dan ook niet erkend in Nederland of Amerika.

Als je nog erg jong bent, vol avontuur zit en van feesten houdt en flink wat spaarcenten hebt kan je zeker emigreren naar Paraguay, tussen de 25 en 35 jaar is perfect. Als je ouder wordt moet je bedenken dat de zorg hier niet echt goed is en ook weer geld kost en je moet dan maar afwachten welke arts je tegenover je krijgt als je wat hebt.

Paraguay heeft heel veel mooie en knappe vrouwen die erg snel van bil kunnen gaan, daar doen ze hier niet moeilijk over, dus op dat punt zit je wel goed hier, maar let wel op de GOLDDIGGERS. Veel vrouwen zijn alleen maar geïnteresseerd in geld en een visum en het liefst een visum voor Amerika of Spanje.

Emigratieverhaal Peter in ParaguayWat je zeker moet doen voor je gaat emigreren naar Paraguay is Spaans leren en wat je zeker niet moet doen is een bedrijf beginnen in Paraguay want dat is vragen om problemen en je hierdoor heel veel geld verliezen.

Paraguay is zeker geen land om heen te gaan als je “werk” moet zoeken omdat je geen inkomen hebt of een goed gevulde bankrekening hebt. Veel banen krijg je niet eens als buitenlander want hier in Paraguay gaat alles via via vriendjes, familie en bekenden, en als je die niet hebt kan je dus ook geen werk vinden. Diploma’s, goeie papieren en goeie referenties maakt hier helemaal niets uit. Je moet goeie contacten hebben of mensen kennen die goeie contacten hebben. Zomaar je CV mailen naar een bedrijf heeft geen enkele zin want je krijgt nooit antwoordt en waarschijnlijk zullen ze die niet eens lezen.

Een bedrijf starten is erg simpel, echter moet je elke maand je omzetcijfers laten zien op het ministerie van economische zaken en daar wacht je vaak uren eer je aan de beurt bent, dit is zeer frustrerend allemaal en kan ik dan ook niemand aanraden. Veel mensen besteden dit weer uit aan een “gestor”, en ja, die kost ook weer geld.

Afgelopen Juni dit jaar 2012 was er een zogenaamde staatsgreep in Paraguay. De hele wereld had het waarschijnlijk wel gezien op het nieuws maar hier merken wij er niets van, behalve dat de vorige roversbende nu afgelost is door een nieuwe roversbende want corruptie en nepotisme zijn ingebakken hier in het DNA. Wat heel erg slecht is in Paraguay is de infrastructuur, de corruptie, het geweld (EPP) en de arbeidsmentaliteit.

In Paraguay is enorm veel bureaucratie en aan sommige dingen kan ik nu nog steeds niet wennen. Het is vooral een zaak van enorm veel geduld hebben en uiteraard af en toe wat geld schuiven als je iets gedaan wilt krijgen, zo niet kun je blijven wachten, en wachten totdat je zwart ziet. Heel veel dingen staan nog in de kinderschoenen in Paraguay. Denk bijvoorbeeld bankzaken duren enorm lang en zijn mega duur. Voorbeeldje: een overschrijving binnen Paraguay duurt toch al snel een week en kost minimaal 15 euro. Ongelofelijk eigenlijk, en zeker als je dit vergelijkt met Nederland of Duitsland. Hier gaat dan ook nog heel veel met contant geld en dat is super link aangezien hier veel vuurwapen geweld is en dus ook veel gewapende overvallen plaatsvinden. Er zijn namelijk veel wapens in omloop en veel daarvan zijn illegale wapens en aangezien bijna alles contant betaald wordt kun je nagaan dat het hier link kan zijn want het is heel rendabel mensen te overvallen omdat ze bijna altijd wel geld op zak hebben.

Ik heb er nog wel aan gedacht om weer terug te keren naar Nederland maar het helaas is dat niet meer mogelijk door de strenge visum eisen voor mijn vrouw. Nederland is niet perfect, laat staan ideaal, echter verkies ik Nederland 1000 keer liever als in Paraguay te zijn! Hier kun je ´s avonds nog niet eens normaal rustig door je wijk lopen of je wordt neergeschoten of beroofd of plat gereden door dronken automobilisten die de stoep gebruiken als racecircuit.

Ik heb dan ook wel veel heimwee gehad maar wie krijgt geen heimwee. Ik heb geen heimwee gehad naar familie of zo want die heb ik niet meer maar wel naar sommige Nederlandse producten of goeie Nederlandse humor. Het meeste mis ik toch wel de Nederlandse afhaalchinees en de infrastructuur mis ik enorm. Hier zit ik soms 2 UUR in de auto om een afstand te overbruggen van 60 KM.

Als laatst wil mensen die willen emigreren naar Paraguay een goeie tip geven en dat is dat je vooral niet moet emigreren naar Paraguay want het is echt een derde wereld land. Niet doen want je krijgt er spijt van. Veel Paraguyanen, als ze de kans krijgen, emigreren naar Spanje, Amerika of Argentinië , nu is Spanje wat minder populair door de crisis, maar dit is dus NIET voor niks!!!!

9 Reacties op Emigratieverhaal Peter in Paraguay

  • Masha schreef:

    Beste Peter

    Graag hadden ik met u in contact gekomen wat betreft het leven in Paraguay.
    Het is nu 6 jaar later en willen weten hoe de situatie nu is.

    Groetjes

  • ingrid schreef:

    ah gelukkig woont hij daar niet meer. wat een verhaal. Uruguay (ondanks dat de naam van het land er een beetje op lijkt) was een veel betere keuze geweest, zaken zijn daar veel beter voor elkaar, het is dan ook vooral een Europees land met zijn voor 90% afstammelingen van Spanje/Italie/Zwitserland. Maar ook daar zijn de boodschappen veel duurder dan in Nederland, terwijl de lonen toch weer lager liggen dan in Nederland, je snapt het niet, hoe dat kan, de inflatie en alles zal er ook toe bijdragen. vaak 8 tot 10% jaarlijks

    groet
    ingrid

    • Ik durf niet te zeggen welke land beter is maar dat ligt ook aan persoonlijke interesse. Prijzen moet je niet gewoon als inflatie zien maar kan per onderdeel verschillen. Als voorbeeld moet ik Honduras nemen maar hier zijn bijvoorbeeld drank, tabak en drugs erg goedkoop, westerse producten zijn weer heel erg duur, fruit afhankelijk van de tijd van het jaar, kan super goedkoop zijn maar ook weer erg duur. Huis huren of bouwen is weer goedkoop. Gezondheidsproducten zijn weer duur. Dus je moet echt kijken naar de producten die je gebruikt.
      Lonen zijn vooral laag om zo buitenlandse bedrijven aan te trekken. Ik heb meegemaakt dat een loonsverbetering de hele economie kan omdraaien.

      Iedereen bekijkt ieder land op zijn eigen manier en iedereen heeft weer andere eisen en wensen. Wat ik je zou aanraden is om er eens op vakantie te gaan en lekker rond te trekken en de verschillende landen bekijken en supermarkten en markten bezoeken en daar de prijzen vergelijken. Zelf had ik nooit verwacht dat ik hier zou willen wonen maar vanaf mijn eerste bezoek voel ik mij hier thuis. Er zijn altijd voor- en nadelen maar welke nadelen ben je bereid te accepteren en hoever ben je bereid je aan te passen want ook dat speelt een grote rol.

      Heel veel succes…

      • ingrid schreef:

        ja klopt Cornelis, dat is het: wat is het je waard, wat vind je belangrijk. ja interessant verhaal van die schommelingen in prijzen in Honduras. Ik ben net een paar weken terug van een vakantie in Uruguay, vandaar dat ik daar erg schrok van de prijzen… maar dat geeft ook weer niks, want ik houd nog net zoveel van het land hihi, en ik wist het ook voordat ik er naartoe ging. Ik hou erg van de Spaans/Italiaanse cultuur en dat vermixt met de Latino cultuur, geweldig, echt thuiskomen. Ik ben 45 maar zie een Spaanstalig land op dit moment vooral als een bestemming als ik met pensioen ben, als mijn gezondheid het toelaat en ik ben op Spaanse les, de taal is erg belangrijk, maar dat heb je vast net zo ervaren!

        groetjes
        ingrid

        • Het is maar net wat je zoekt. De meeste mensen die van de koude kermis terugkeren zijn die menen die in het buitenland Nederland zoeken en aan klonteren met andere Nederlanders. Ik zeg altijd dat je een speciale band met een land moet hebben om er met succes een nieuw leven op te bouwen. Vergeet niet dat vakantie heel iets anders is dan er wonen.

          Ik was 35jaar en heb alles letterlijk over boord gegooid in Nederland en was vertrokken. Grote problemen gehad maar dat zijn uiteindelijk de grootste avonturen geweest. Ik heb momenten gehad dat ik werkelijk geen stuiver op zak had en als je knokt kom je er altijd wel uit. Je moet alleen niet de hele tijd denken dat als het niet lukt je wel eventjes terug kan keren naar Nederland. Wel handig misschien maar je gaat er dan eigenlijk niet echt voor.

          De taal is altijd heel erg belangrijk en zeker in Latijns Amerika waar men weinig Engels spreekt. En heel erg gezegd kan ik zeggen dat de taal kennen het verschillen tussen leven en dood kan betekenen. Elkaar niet goed begrijpen kan tot hele vreemde situatie leiden. Daar bij is het ook heel belangrijk dat heel goed de gewoontes en cultuur leert kennen. Waar een groot kapmes een gereedschap is kan voor anderen een wapen lijken en als je dan de taal niet beheerst…. Waar je veel wapens ziet hoeft het nog niet onveilig te zijn maar ook niet veiliger.

          Pensioen en dergelijken heb lik letterlijk overboord gegooid. Mijn gedachte is heel simpel. Ik leef nu en ik leef nu veel gelukkiger dan in Nederland en ik heb het gevoel dat ik hier veel meer leef. Stel dat ik mijn pensioen niet haal dan had ik dit geluk nooit gekend. Ik ben dan ook blij dat ik het heb gedaan. Wat later komt, komt later maar nu is het tijd om te leven en te genieten. Mijn gezegde is geniet zo veel mogelijk want elk moment dat je niet geniet kan je nooit meer goed maken.
          Nu kan ik meerdere boeken schrijven over wat ik hier allemaal heb beleefd. Als ik in Nederland was gebleven kon ik het wel op een servetje schrijven.

          Het is maar hoe je het ziet en of je het lef hebt lekker in het diepe te duiden. Ik ben 48, geloof ik, maar weet dat leeftijd niet belangrijk is. Alhoewel ik wel gepensioneerde zie en dan denk ik weleens: God wat zielig hun hele leven hard gewerkt en nu maar saai binnen zitten en lekker van hun reuma genieten 😉

          Misschien lijkt alsof ik er te makkelijk over nadenk maar bedenk maar eens dat ik hier al bijna 13jaar woon en nog dagelijks kan genieten en dit voor geen cent wil missen.
          Spaanse les in Nederland is alleen een basis want je zal gemerkt hebben dat ze in elke land weer andere woorden gebruiken en soms is het Spaans bijna niet te begrijpen. Vooral de uitspraak en accenten zijn heel verschillend. Vergelijk maar eens Argentijnen met Mexicanen en niet voor de afstand. Je zal het nooit perfect kunnen spreken maar je Nederlands is eigenlijk ook niet perfect moet je maar denken.

          Bij latinos is het zo dat je gewoon moet praten en blijven lachen en gezellig blijven doen dan hebben ze alle geduld en respect voor je. Probeer ook niet te veel met Nederlanders of andere buitenlanders op te schieten maar je meer met het volk mengen. Ik zeg altijd dat ik vanhier ben en zeg ook eerlijk met hoeveel plezier ik hier woon en waarom. De mensen waarderen dit heel erg.

          Heel veel succes…

  • Wesley schreef:

    Ik ga ook emigreren naar Paraguay met mijn 3 kids. Ik heb er al een paar jaar gewoond in het verleden.
    En herken sommige dingen wel wat Peter beschrijft. Ik heb aan de kant van mijn vader familie in Paraguay en aan de kant van mijn vrouw. Zij komt uit Paraguay vandaan.

    Het is een land waar een hoop dingen nog niet helemaal op de rit zitten, maar ik vindt het wel een mooi land met een heerlijk klimaat. Contacten zijn inderdaad erg belangrijk en zorgen voor een basis inkomsten zijn kritisch. Je kunt daar niet bij de staat terecht om je handje op te houden.

    Het is wat dat betreft een hard land.

    • Er zijn maar weinig landen waar je je handje kan ophouden bij de regering. Daarom probeert men hun uitkering uit Nederland mee te nemen wat tegenwoordig niet meer zo makkelijk is.
      Inkomsten is het belangrijkste, in welk land dan ook.
      Peter is trouwens vertrokken uit Paraguay omdat hij beter onderwijs wilde voor zijn kinderen en dergelijken.

      Latinos zijn veel warmer en vriendelijk vind ik persoonlijk en daarom wil ik nooit meer terug naar dat koude kikkerland met zijn regels over regeltjes enz enz enz.

      Heel veel succes…

  • Alexander schreef:

    Ik ben af en toe terug in Paraguay en ik red me volledig zonder Spaans. Er is altijd wel ergens iemand die Duits kent. Oudere Duitsers die niet eens Spaans proberen hebben hetzelfde probleem. Je kunt in Paraguay heel goed met Duits overweg, althans in het ontwikkelde oosten van het land.

Reageer op deze emigratie informatie

U e-mail adress wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

*