Cornelis de Leeuw van Weenen in Honduras, Mijn emigratie naar Honduras

Mijn emigratie naar Honduras, Midden Amerika

Cornelis de Leeuw van Weenen, Auteur van “Ik wil emigreren” en www.emigreren.nu

Eigenlijk heb ik altijd emigratie plannen gehad vanaf zeer jonge leeftijd. Ik wist dat ik op een dag Nederland zou verlaten, alleen de vraag was wanneer en waarheen. Sinds dat ik 12 was, denk ik, wilde ik altijd al naar Afrika toe. Dit veranderde toen ik voor de eerste keer met een rugzakje naar Mexico vertrok. Ik was direct verliefd op het Latijns-Amerikaanse leven met zijn tradities, cultuur en alles wat daar bij komt kijken.

Niet dat ik direct in Mexico wilde gaan wonen maar ik wilde eerst meer reizen door Midden Amerika, voordat ik een beslissing zou nemen waar ik zou willen gaan wonen.

Ik reisde meerdere malen door Midden Amerika, terwijl ik mijn avondstudie deed, om de tijd te nemen om mij te oriënteren en voor te bereiden op mijn emigratie. Ik wilde mijn studie doen omdat ik dacht met die papieren mee kansen te hebben in het buitenland. Het plan was om de arme mensen te helpen met werk. Met geld alleen kan je mensen niet helpen maar dat had ik ook niet. Het creëren van werk was de basis van mijn idee om mensen te helpen. Naar mijn idee is er geen betere vorm om mensen te helpen dan hun een inkomen te kunnen bieden.

Wanneer ik in Nicaragua, Guatemala, El Salvador was keerde ik steeds weer terug naar Honduras voor een paar daagjes. Honduras sprak mij toen al heel erg aan. Mijn keus was toen dus eigenlijk al gemaakt. Ik zou naar Honduras emigreren. Wat het precies was wat mij aantrok in Honduras weet ik niet en kan ik maar moeilijk omschrijven en nu nog nadat hier inmiddels al 6 jaar woon.

De emigratie voorbereidingen van Cornelis de Leeuw van Weenen

In oktober 2003 studeerde ik af aan de HTS en de bedoeling was binnen een jaar te emigreren naar Honduras maar ik wist nog niet hoe? Ik had nog geen elk idee hoe ik het kon doen en geld had ik ook niet. Ik heb toen een jaar, 2004, gewerkt als manager en werd precies na een jaar op straat gezet voor een reorganisatie. Maar dat had mij wel een paar centjes opgeleverd gelukkig.

Het zoeken naar werk was een ramp. Maar in maart 2005, kreeg ik een reactie op een sollicitatie uit Honduras. Men kwam met de vraag of ik zo snel mogelijk naar Honduras kon vertrekken om als hotelmanager te werken in het prachtige Trujillo aan de noordkust van Honduras. Binnen twee weken was ik op pad om er voor eerst 4 maanden een beetje proef te werken. Het werken met Hondurezen was een nieuwe ervaring en is niet te vergelijken met personeel in Nederland. Ondanks die ervaringen kon ik al een boek schrijven.
Hotel Casa Kiwi Trullio
In het hotel leerde ik een Italiaan kennen die al voor lange tijd in Honduras woonde. We werden goeie vrienden maar ondanks dat we goed met elkaar konden opschieten rade hij mij af om naar Honduras te emigreren. Na die vier maanden moest ik dus terugkeren naar Nederland. In Nederland kreeg ik al geen reacties meer op mijn sollicitaties en in Honduras stond een hotel op het mooie strand van Trujillo op mij te wachten. Ik heb mijn auto en witgoed weg gegeven en de rest bij het vuilnis gezet. Mijn papieren even vlug geregeld en binnen een maand was ik weer terug in Honduras. Maar deze keer voorgoed. Sinds augustus 2005 ben ik niet meer in Nederland geweest.

Nederland verlaten was voor mij niet zo moeilijk. In Nederland werkte ik hele dagen en studeerde ik in de avonduren en zo hield ik dus maar weinig contacten over. Ook het contact met familie was zo erg verslechterd dat ik me daar ook geen zorgen over hoefde te maken. Dat maakt het allemaal wel veel gemakkelijker om te emigreren.

Ook na mijn vertrek had ik maar heel weinig contact met Nederland in de begin tijd na mijn emigratie, dus “uit het oog uit het hart” gaat dan op voor beide kanten. Het kwam niet alleen doordat er geen interesse was maar er zijn nogal veel dingen gebeurd waardoor het simpel weg niet kon. Ook doordat je dan een heel nieuw leven hebt wat heel erg spannend is en zeer interessant is. Zo vergeet je gewoon wat je hebt achter gelaten. En je bent niet meer in Nederland en de dingen van Nederland houden je dan ook niet meer zo bezig.

Hoe verliep de emigratie van Cornelis de Leeuw van Weenen

Nadat ik terug ging naar Honduras ging het goed tot het nieuwe jaar, 2006. Misschien was het mijn fout. Ik had inmiddels een relatie met de eigenares van het hotel en die relatie ging stuk nadat haar familie uit Nieuw Zeeland overkwam. En dat terwijl ik dacht dat ik mij in het paradijs begaf. Zo zie je maar, niets is perfect, zelfs het paradijs niet.

Maar alles ging toen hard achteruit en dat al in minder dan een jaar. Dat was wel eventjes schikken. Je weet dat het allemaal niet goed hoeft te gaan en dat er van alles kan gebeuren, maar dat dat moment zo snel zou komen was een grote verassing.

Ik verdiende er geen geld in het hotel maar het had mij juist geld gekost om het hotel draaiende te houden. Dit is een heel verhaal apart eigenlijk maar ik kwam dus zonder werk en onderdak te zitten. En dat niet alleen, want mijn spaargeld was toen dus ook bijna op.

Honduras Mosquitia Cornelis de Leeuw van WeenenDaar stond ik dan, met mijn rugzak en geen enkel idee waar ik heen kon gaan. Ik was in een zeer vreemd land waar de taal en het leven gewoon erg moeilijk is. Ik had bijna geen geld en geen onderdak. Wat kon ik doen? Waar kon ik heen?

Erger kon het niet meer worden dacht. Ik ben toen met een Italiaanse vriendin de jungle van Mosquitia in getrokken voor een maand, de gehele maand februari 2006. Dit is niet mijn Italiaanse vriend maar een jonge vrouw die ik ook in het hotel leerde kennen.

Het was mijn wens altijd al eens door de jungle van Mosquitia te reizen. We hadden de niet-toeristische route en manier genomen. We zijn te voet gegaan en binnen gegaan via het gevaarlijkste gebied dat bekent staat om de drugstransport en alles wat daarbij komt kijken. Het was dus al zeker niet toeristisch. Ja, ik had eigenlijk niets meer te verliezen en een beetje avontuur kan geen kwaad, dacht ik toen.

Deze tocht door de jungle was weer een nieuwe ervaring en vooral omdat er van alles verkeerd ging. Deze tocht zal ik dan ook niemand aanraden maar ook nooit meer vergeten.

Na deze tocht door de jungle ben ik opzoek gegaan naar werk. Ik kon in Honduras geen werk vinden omdat ik geen contacten heb en alles en iedereen corrupt is. Ik heb het op verschillende manier geprobeerd maar men ziet gewoon niet graag een buitenlander aankomen met betere papieren, dus mijn cv’s ging rechtstreeks de vuilnisbak in. Ik heb letterlijk bij de grote mannen op de deur geklopt en mij gepresenteerd maar ondanks dat ze mijn papieren geweldig vonden was er toch geen werk voor mij.

Cornelis de Leeuw van Weenen in Amerika

Ik ben toen voor 3 maanden naar Amerika geweest. Iemand die ik in het hotel in Trujillo heb leren kennen bood mij een ticket aan en heeft mij onderdak gegeven voor 3 maanden in Houston, Texas. Ik heb toen 3 maanden als tuinman en bouwhulpje in Houston gewerkt. In het huis waar ik woonde heb ik mij altijd bezig gehouden met alles dat ik maar kon doen omdat men mij onderdak en eten gaf en daar niets voor terug wilde.

Met hard werken en vooral het maken van vele uren in de hitte heb ik toen wat centjes kunnen verdienen. Ten eerste heb ik het ticket terugbetaald en andere onkosten.

Met 1500dollar op zak ging ik toen weer terug naar Honduras en ben ik opnieuw begonnen. Terug naar Nederland wou ik ook niet want daar kon ik ook nergens terecht. Maar, ik had weer een nieuwe kans gekregen. Deze keer moest ik niet de stier bij de horen vatten maar de duivel bij zijn noten, dacht ik. En dat heb ik toen maar gedaan.

Ik haalde mijn computer uit het hotel, want die had ik daar achterlaten, en ik begon te werken via internet. Wat ook zeker niet makkelijk was maar ik had geen andere mogelijkheid want ik had ook niet genoeg geld om een bedrijfje op te zetten. Ik had het geluk dat ik niet veel hoefde te verdienen om te kunnen overleven. Maar het is nog steeds niet makkelijk te overleven, maar ik ben hier in Honduras waar ik wil zijn. In Nederland heb ik ook geen zekerheden meer dus er zat maar één ding op en dat was opnieuw mijn bestaan opbouwen in Honduras.

Cornelis de Leeuw van Weenen werkt nu als website en webshop ontwikkelaar SEO specialist. Wie op zoek is naar een betaalbare website of webshop kan bij Cornelis de Leeuw van Weenen naast een hoge kwaliteit ook een zeer goede service verwachten.
Voor meer informatie zie: Cornelis de Leeuw van Weenen, website en webshop ontwikkelaar

Nu woon ik nu al 6 jaar in Honduras waarvan ik nu al ongeveer 4 jaar in de stad La Ceiba woon. La Ceiba is een klein stadje aan de kust in het noorden van Honduras dat bekend staat om zijn nachtleven, het jaarlijkse carnaval en haar mooie stranden.

Honduras Mosquitia HawasbilaIk wordt hier gezien als een miljonair omdat ik een buitenlander ben. Vrouwen zien mij als een ticket naar Nederland of andere westerse landen en denken dat ik een wandelende pinautomaat ben. Ik denk dat de meeste mij niet zullen geloven als ik verhalen vertel over wat hier zoal gebeurt.

Gelukkig ben ik altijd nuchter geweest en heb ik veel problemen weten te voorkomen door geen gekke dingen te doen. Het leven in Honduras is compleet tegenovergesteld met het leven in Nederland. Dat is nu ook waarom ik zeker weet dat ik mij niet meer kan aarden in Nederland. Dat gestreef en geren en er steeds maar weer bij moeten horen en mee moeten lopen met de rest, dat kan ik gewoon niet. Hier kan ik rustig mezelf blijven.

Ik ben inmiddels mijn derde huisbaas aan het verslijten. Iedere huisbaas probeerde weer op een andere manier geld te stelen. Een huisbaas waar ik de eerste keer een appartementje huurde verbond alle elektriciteitsmeters met de mijne. Ik betaalde dus de gehele rekening van het gehele complex. En dan was ik een zeikerd als ik klaagde als ik geen water had.

En dat was nog niets vergeleken bij mijn tweede huisbaas. Wapens en zuiplappen op straat was nog maar een begin van het probleem. Na mijn vertrek daar kwam ik er achter dat ze het eigenlijk de verloren stad, la ciudad perdida, noemen en ik weet nu wel waarom dat was.

Mijn huidige en derde huisbaas is ook weer een apart verhaal. Een huis of appartementje vinden hier is niet zo moeilijk, als je maar geduld heb. Maar een goeie en eerlijke huisbaas zal waarschijnlijk niet bestaan.

verblijfsvegunning in Honduras

Om mijn verblijfsvergunning te regelen heeft het mij 3 advocaten gekost. De eerste was een vriend van een vriend en die advocaat was eigenlijk niet gespecialiseerd op emigratiezaken maar wel een goeie advocaat.

De tweede was meer met politiek bezig en die moest ik uitschelden om hem ook maar een klein beetje aan het werk te krijgen. Toen ik het contract verbrak begon hij ook nog eens moeilijk te doen. Daar had hij dan maar eerder aan moeten denken. De laatste was een vrouw en deed het goed maar dit keer koste het de bureaucratie 13 maanden om mijn papieren te regelen, wat normaal maar 4 maanden hoeft te duren. Lang leven de bureaucratie.

Het gevaar zoek je eigenlijk zelf hier. Als je gewoon doet dan is er geen enkel risico. Als je in de drugshandel zit of er mee te maken hebt weet je dat ze je een keertje komen bezoeken. Als je met veel geld op zak loopt en over komt alsof je veel geld hebt dan kan je er op wachten dat je wordt overvallen. Het belangrijkste is om ’s nachts niet over straat te gaan als je de buurten niet goed genoeg kent.

In augustus 2009 ben ik getrouwd met een zeer lieve en hard werkende Hondurese vrouw. Zij heeft mij heel erg geholpen om de mensen, de taal en vooral verschillende situaties en gewoontes beter te begrijpen. Het Spaans is heel anders dan in Spanje. De basis is wel hetzelfde maar het gebruik is anders en ze hebben heel veel woorden die men alleen in Honduras gebruikt.

palm Mosquitia HondurasJe begrijpt nu zeker wel hoe ik aan mijn inspiratie ben gekomen om mijn boek “Ik wil emigreren” te schrijven? De informatie kwam mij niet uit de lucht vallen maar kwam op mijn pad van mijn emigratie.

Voor mijn emigratie kon ik niets aan informatie vinden over emigreren en wat er allemaal bij komt kijken en ik moest op eigen houtje maar uitvinden hoe het allemaal werkt. Uiteindelijk ben ik goed te recht gekomen. Heb ik een rustig leventje dat ik voor geen goud meer zou willen inruilen voor een leven in Nederland.

Wat voor mij de belangrijkste factoren zijn voor mijn verblijf hier is dat het leven hier veel relaxter is en de mensen veel vriendelijker op straat. Maar ook de natuur is iets waar ik altijd al van droomde en nu het werkelijkheid is kom ik er iedere dag alleen maar meer achter hoe mooi het hier is.

In mijn achtertuin lopen een paar wilde schildpadden en heb ik verschillende bananenplanten, een boom met mamones(een kleine zoete vrucht) en verschillende bloemen waar regelmatig kolibries en ander vogels op af komen. Mijn buurvrouw heeft een grote mango boom in de tuin waar ik vanzelfsprekend ook van zal eten.

Ik heb veel dingen gezien waarvan ik niet eens wist dat het bestond en ik heb dingen ervaren waar ik vroeger niet eens van durfde dromen. Als ik nu terug denk aan de 35 jaar dat ik in Nederland woonde was dat eigenlijk maar heel erg saai.

Op internet kwam ik nog steeds maar weinig echt goeie informatie tegen over emigreren wat mij heel erg verbaasde omdat er laatste jaren zo heel veel mensen zijn die willen emigreren. Hierdoor ben ik toen gaan schrijven omdat ik mijn ervaringen graag wil delen met anderen om op deze manier anderen te helpen met hun emigratie.

Uiteindelijk is mijn boek “Ik wil emigreren” goed voor iedereen die wil emigreren. Het geeft vooral een goed inzicht in wat je zoal kan verwachten als je wilt emigreren. Veel dingen waar men niet aan zal denken wordt uitgebreid besproken. Ook geef ik heel veel tips om geld te besparen en zo veel mogelijk uit je emigratie te halen maar zonder teleurstellingen. Ook helpt het heel goed dit boek te lezen om echt te beslissen of je wel of niet wilt emigreren.

Mijn ervaringen lijken misschien heel erg extreem maar heel veel zaken hebben dezelfde basis. Het belangrijkste is dat men vaak emigreren te veel romantiseert waardoor men zich niet goed genoeg voorbereid op allerlei tegenslagen die men kan verwachten.

Emigreren kan je gehele leven veranderen en het kan geweldig zijn maar je moet er wel iets voor over hebben om er ook echt iets van te maken. Andere cultuur, taal, natuur, klimaat, eten en gewoontes maken emigreren interessant en de moeite waard.

Ik raad iedereen vooral aan om voorbereid, bewust en verstandig het avontuur aan te gaan dat emigreren heet. Als ik het kan kan iedereen het en veel mensen hebben te veel twijfels om die stap daadwerkelijk te nemen. Wacht niet tot het te laat is. De kans om te emigreren moet je nemen als je het wilt doen en je er helemaal voor wilt gaan en je bereid bent het werkelijke avontuur aan te gaan dat emigreren heet.

Cornelis de Leeuw van Weenen, 29 april 2011, La Ceiba, Honduras

Mosquitia Honduras

33 Reacties op Cornelis de Leeuw van Weenen in Honduras, Mijn emigratie naar Honduras

  • heyman chris schreef:

    😆 😛 🙂 heerlijk verslag, weet er al een beetje van maar heb nog veel te leren 😉

    • Emigreren nu schreef:

      Bedankt. het was een heel avontuur en nu na 9 jaar Honduras is het nog steeds een groot avontuur.
      Het verhaal is een beetje oud en er is heel veel veranderd in de tijd over emigreren naar Honduras.
      Enige wat je echt belangrijk is om te weten is dat je hierheen komt dat je nooit meer weg wilt. Vele zitten hier al vele jaren en dan heb ik het over meer dan 30, 40 en zelfs 50 jaar.

  • sam schreef:

    enorm mooi verhaal
    het enigste wat mij tegenhoud zijn me schildpadjes
    want Nederland is niets meer van over hectisch druk druk altijd wat hier …

    • Emigreren nu schreef:

      Typisch Nederland, ze hebben het altijd druk met niets doen want druk druk druk is een status in Nederland.
      Mij krijgen ze voor geen goud meer in een vliegtuig terug naar Nederland. Ik denk dat ik bij aankomst een hartinfarct zal krijgen.

  • Maria schreef:

    Dank je voor dit verhaal Cornelis!!!
    Saludos Maria

  • herkenbaar schreef:

    Beste Cornelis, jouw verhaal komt me heel bekend voor, woon hier al meer dan 20 jaar, heb het waarschijnlijk niet zo moeilijk gehad als jou in het begin, maar heel veel bekende situaties en gevoelens vwbt deze emigratie. Woon in Santa Lucia dus als je ooit in de buurt van Tegus komt geeef maar een seintje.

    • Erg typisch eigenlijk want de meeste Nederlanders die in Honduras wonen, wonen hier al tientallen jaren. Ik woon hier nog geen 10 jaar maar het zijn wel 10 geleefde jaren en ondanks alle problemen zou ik het zo over doen.
      Santa Lucia is 1 van de mooiste plekjes in Honduras maar ik ken het al en volgende keer wil ik los Cedros en Cantaranas bezoeken als ik weer eens in Tegus moet zijn.
      Lekker he? Alles het tegenovergestelde als in Nederland?

      • eric meijer schreef:

        heel interesante verhaal zou ook graag naar honduras willen emigeren

        • Dit is nog maar een klein deel van mijn emigratieverhaal, de rest zal men toch nooit willen geloven in Nederland. Hier kan ik wel boeken over schrijven en volgens mij geldt dat voor alle Nederlanders die al lange tijd in Honduras wonen. Er zijn er die hier al 50jaar wonen, daar kom ik leeftijd voor te kort.

          Honduras is zeer interessant voor emigratie maar je moet wel centjes hebben of je moet op één of andere manier aan een inkomen zien te komen. het leven is hier niet zo makkelijk maar wel helemaal de moeite waard.
          Als je echt iets anders wilt dan Nederland dan is Honduras een goeie keus als zijn de de omgekeerde wereld van Nederland. Hier groeten mensen nog op straat of maken een babbeltje of een geintje en men helpt elkaar en hier heeft het wordt delen weer een betekenis.
          Dan heb ik nog niets gezegd of de natuurlijk, cultuur, geschiedenis en al die prachtige plekje met geweldige vriendelijke mensen.

          Ik heb een boek geschreven over emigreren naar Honduras, en ook een emigratiechecklist, taalgids Spaans (Catracho) en meer. Helaas kan ik die niet verkopen door de geweldige wetten in Nederland.
          Vroeg hielp ik ook mensen maar werd iedere keer bedonderd of koste het mij alleen maar geld en tijd. Maar er is op deze website alle informatie te vinden over emigreren naar Honduras.

          Als je het doet en open staat voor de samenleving zoals hij is dan zal het zeker de moeite waard zijn.

          • De Nederlanders schreef:

            Geloof er niks van. Volgens mij zit je niet eens in Zuid Amerika.

          • Je hebt helemaal gelijk, dat je dom bent. Honduras ligt in Midden Amerika en niet in Zuid Amerika. Of je het wilt geloven is jouw droevige probleem. Ga lekker moffen pesten en stop met website vervuiling

          • Wegwezen schreef:

            Alsjeblieft geen Duitsers pesten. Vriendelijke directe mensen; ben 15 minuten Oostelijker gaan wonen omdat ik van NL over mijn nek ga (ook letterlijk, dus werd tijd) en er is een enorm blok van me af gevallen (en ik woon er pas een maand…)

            Ben nu de stap naar buiten de EU aan het plannen.

            Bedankt voor deze site met realistische info en prettige verhalen!

          • In elk land wonen goede en slechte mensen en vaak zijn er meer goede dan slechte.
            Buiten Europa is het wel ineens een stukje anders maar als je weg wilt is dat zeker een goede oplossing. Je moet Nederland gewoon achter je laten, dan zal je ook meer succes hebben met je emigratie.
            Geniet ervan, emigreren is een zeer speciale ervaringen.

            Heel veel succes…

  • Henk Wolff schreef:

    Beste Cornelis kan je zo vriendelijk zijn contact met mij te nemen,wil graag persoonlijk meer contact met jouw vrgrh. 😎 😎 😎

    • Beste Henk,

      Ik accepteer geen enkel persoonlijk contact, niet per telefoon en niet fysiek. Ik ben de eigenaar van deze website maar doe er weinig tot niets meer aan omdat de website bedoeld is om elkaar te helpen maar Nederlanders willen alleen zichzelf helpen en eisen van mij gratis informatie en dat ik ze over mee helpen en moet ze letterlijk alles voorkauwen.

      Dus als je speciale vragen hebt kan je dit hier doen, of als het om emigratie vragen gaat kan je die stellen in het forum.
      Ik ben dan ook niet meer bereid zo snel mogelijk te antwoorden op vragen en reacties en doe dat nu alleen als ik er tijd en zin in heb.

      Alleen bij zeer bijzondere gelegenheden kan men mij mailen maar vragen die in het forum thuis horen zal ik daar publiceren voordat ik ze beantwoordt.

      Ik hoop dat deze informatie duidelijk is. Als je meer informatie wilt over emigreren naar Honduras kan je alle belangrijke informatie hier op de website vinden en heb je mijn hulp niet nodig.

      Heel veel succes…

  • theo schreef:

    😀 😀 😀 😀 😀 😀 😀 😀 😀
    applaus goed gesproken!!

    veel succes ook en prachtig verhaal…kan olok ondertussen wel n boek schrijven zal wat vaker deze site gaan bekijken..eerste keer…

    ja nederland…nog niet veel veranderd hier …lekker daar blijven dus veel beter…

    groet theo!

    • Bedankt. Dit is nog maar een klein deel van mijn verhaal maar ik vermoed dat de meeste mensen die emigreren wel boeken kunnen schrijven over hun emigratie maar jammer dat ze hier niet hun verhaal willen doen zonder dat ik daar dik voor betaal.

      Nederland is verleden tijd. Hier heb ik alles. De natuur is geweldig. Zo vreselijk veel fruit dat ik de tel ben kwijt geraakt. De meest vreemde vogels, planten, insecten. En dat niet alleen, hier groet men elkaar nog vriendelijk op straat en kan je gerust met een willekeurige een babbel maken en geintjes. Het is geen luxe zoals men in Nederland kent maar ik heb een luxe die men in Nederland nooit zal leren kennen.Hier is men nog gelukkig en in Nederland zijn ze niet gelukkig omdat ze alleen maar naar anderen kijken en maar moeten meelopen met de kudde.

      Ik blijf lekker hier.
      Heel veel succes…

  • nadia schreef:

    je bent wel erg negatief over NL en dat is ook een persoonlijke kwestie die je verkondigt als zijnde het de waarheid, maar dat ligt toch voor een ieder anders… volgens mij ben je je verleden aan t verwerken en heeft je familie je ook niet gegeven wat je hart nodig had … gelukkig heb je hieruit voort een constructief en positief leven opgebouwd en je door alles heen geslagen. je bent ook een goede schrijver en slimme avonturier. ik zou zeggen waar blijft je roman?
    je bent een sterke persoonlijkheid met een kijk op het leven, ik denk dat jou schrijfsels internationaal goed zouden verkopen. niet iedereen kan aan wat jij hebt ondernomen en doorstaan.
    hopelijk heb je wel aan een soort oudedags filosofie of potje gedacht? er komt altijd een moment dat we niet meer zo een keel meer op kunnen zetten…het is ook niet voor iedereen weg gelegd.. er zijn vele manieren om te leven en NL is zeker niet de slechtste, er wonen ook heel veel liefdevolle mensen en het leven is er niet alleen maar geren en status. het is in het leven wat je er zelf van maakt en hoe je het wil beleven. ik zelf ben ook al jaren weg u en ben deels ook elders opgegroeid maar ik vestig me er ook weer, en denk tevens aan een toekomst op mooie andere plekken want je kan overal wonen/werken/bestaan mits je dit wilt of het leven je daar brengt…het ga je goed! x

    • Bedankt voor je open en eerlijke reactie. Helaas is dit niet het hele verhaal want als ik alles zou vertellen kan ik inderdaad een boek schrijven en mensen zullen dan alleen maar zeggen dat ik alles verzin en dat het allemaal onzin is omdat men in een gesloten leventje woont, leeft en werkt.

      Ik ben negatief over Nederland door mijn persoonlijke ervaringen en waarschijnlijk vooral door mijn persoonlijkheid. Ik ben namelijk niet iemand die met de kudde mee loopt. Als men zegt dat je naar links moet, vraag ik mij af waarom niet naar rechts, en grote kans dat ik naar rechts ga. Avonturier of gewoon op zoek naar de waarheid? Ik wil gewoon mijn eigen leventje bepalen zonder dat anderen zich daarmee bemoeien. Dat is in Nederland niet mogelijk.

      Als je mijn teksten leest hier op de website zal je zien dat ik niet zo heel erg negatief ben over Nederland omdat ik weet dat voor heel veel Nederlanders er niets beters is dan Nederland. De reden waarom ik veel mensen afraad om te emigreren. Buiten Nederland zullen ze niets beters vinden omdat men altijd meer zoekt. En voor zekerheid en voor heel veel zaken is er geen beter land dan Nederland.

      Het gaat mij niet zo zeer om de Nederlanders maar juist om de samenleving in het geheel. Als je geen mobiele telefoon hebt hoor je er niet bij. Ik wil niet bereikbaar zijn en zeker niet gestoord worden in mijn geluk. Als je niet van voetbal houd hoor je er niet bij. Voetbal is een domme sport. Als je geen huis koopt hoor je er niet bij. Een hypotheek betekent veel te veel betalen voor iets dat je een slaaf maakt van de maatschappij. Simpel weg moet je meelopen of je hoort er niet bij. Ik vraag mij dan ook vaak af of men het zelf niet door heeft dat ze domme dingen doen zonder er over na te denken maar puur omdat anderen het doen en zeggen dat jij het ook moet doen.

      Ik heb al heel erg veel geschreven, voornamelijk over emigreren, maar heb alles uit de handel gehaald. Ik denk namelijk dat niet veel mensen mijn mening en kijk op het leven willen lezen.
      Ik heb niet veel nodig gelukkig. Ondanks dat ik van een paar honderd euro per maand moet leven voel ik mij vele malen rijker dan de rijkste in Nederland. Ik heb vrijheid, natuur en vooral heel veel vriendelijke mensen om mij heen. Het leventje waar ik als klein kind al van droomde.

      Belangrijk is dat je leeft zoals je wilt en niet zoals de samenleving dat wil en je moet wonen waar je je thuis voelt. Wat ik doe en heb gedaan in mijn leven kan iedereen doen maar het probleem is dat niet iedereen het wil doen. Niemand wil zijn huidige levensstijl opgeven. Men boekt veel liever een leventje en betaalt die dan met een creditcard.

      Heel veel succes…

  • Case Oster schreef:

    Hallo Cornelis,
    Ik wil ook emigreren naar Honduras.
    Ik wil graag een Hondurese vrouw (ca. 27 jaar – 35 jaar).
    Maar zitten die wel te wachten op een 57 jaar oude man?
    Groet Case

    • Als je geld hebt dan voor zo lang je geld hebt. Anders niet.

      Het beste is nu te wachten tot de verkiezingen in november voorbij zijn, dit zal bepalen of Honduras echt een dictator heeft of niet en grote kans dat er een hoop problemen zullen zijn in die tijden. Dit is ook de reden waarom het nu niet veilig is in Honduras. Je moet de taal goed spreken want Engels is hier ver te zoeken. Alleen op de Bay Islands spreekt men Engels maar daar is het leven ook direct een stuk duurder.

      Je kan meer informatie vinden over emigreren naar Honduras bij Emigreren naar Honduras.

      Heel veel succes…

  • florian schreef:

    respect dude.

  • Claudio schreef:

    Hey Chris,
    Om te beginnen respect dat je dit hebt gedaan
    Ik heb me ook in het hoofd gezet om mijn oude dag in Honduras te komen wonen
    Ik zou graag eens wat van gedachten wisselen met jou.
    Ik ben geboren in Suriname en heb gedeelte van mijn jeugd in de Caraïben door gebracht,
    Maar bij mij heeft dat Zuid-Amerika altijd blijven kriebelen, ook de geuren zelfs als de regen komt ruik je dat. Anyway ik zou graag voor ik straks oude ben daar een huisje hebben en daar voor mijn oude dag wat te hebben.

    • Honduras is een prachtig land maar is veranderd in een dictatuur. Belastingen zijn gestegen met 40%, mensenrechten worden geschonden en er zijn vreselijk veel problemen op dit moment. Door de armoede en de narco-regering(net als Suriname) zijn er dagelijks vele doden. Als je in het ziekenhuis terecht komt kan je beter je geld gebruiken voor een kistje want hoogst waarschijnlijk kom je er niet levend uit, tenzij je een privé kliniek kan betalen.
      Als ze dit jaar die huidige president niet eruit schoppen dan gaat Honduras volledig naar de klote en raad ik je aan om weg te blijven.
      Wie demonstreert is een terrorist en mag men zo afschieten. Als je heftig tegen de huidige regering bent moet je heel goed opletten.

      Het is heel erg jammer. Ik woon hier al zo lang dat ik niet meer terug kan en wil naar Nederland en ik heb ook leren leven met de vele problemen en de moeilijke situatie.
      Als in november 2017 geen nieuwe regering wordt gekozen raad ik je af weg te blijven.

      Eerlijk gezegd heb ik geen enkel contact met Nederlanders of andere buitenlanders hier want ik woon hier voor de mensen, de natuur en de cultuur van Honduras en ik werk vele uren per week om te kunnen rond komen.

      Kom later dit jaar of begin volgend jaar nog eens vragen of het verstandig is te emigreren naar Nederland.

      Heel veel succes…

      • Chris schreef:

        Hi Cornelis, een lange tijd geleden!. Je houd het goed vol in Honduras! Respect hoor. Hoe is het nu eigenlijk afgelopen met de verkiezingen, en hoe schat je de situatie nu in? Is het nog steeds zo somber als hierboven in je blog 5 November 2017?

        Het is heel jammer dat de wereld zo triest in elkaar zit. Aan de ene kant westerse landen met veiligheid en recht en welvaart, maar geheel uitgewoond, overbevolkt, met hoge werkdruk, sociale druk, verplichtingen, regelgeving, weinig ruimte, veel onzichtbare zware vervuiling (pecticiden, plastics, stikstof, PFAS etc). Aan de andere kant mooie landen met mooie natuur, veel resources, maar met veel ongelijkheid, onrechtvaardigheid, zeer veel geweld, vuil op straat en een sociale klasse die woon in sloppenwijken met open riolen.

        Er zijn zoveel mooie prachtige landen over de gehele wereld. Ik wil overal wel naar toe behalve naar US, AUS, NZ, CAN want dat is saai.
        Maar de veiligheid baart wel veel zorgen. Juist ook als je geld hebt ben je al gauw een doelwit. Meest kwalijke zijn de HOME-INVASIONS waar je total niets tegen doen kunt. Niet met hond, niet met electronica, cameras, met niets kan je jezlef beschermen tegen een home-invasion. Ze komen met een man of 4 of 5 midden in de nacht, verkrachten je, jatten je spullen, en je bent er geweest.
        Met grote regelmaat lezen we dat in de krant. Nederlanders (en anderen nationaliteiten ) die vermoord worden in landen zoals Costa Rica, Dominikaanse Republiek, etc.

        De murder-rate in Honduras is thans 44 op 100,000. RUSSISCHE ROULETTE met een revolver van 1: 2,274 i.p.v. 1 op 6.
        Vergelijk NL met 1.1 op 100,000 of RUSSISCHE ROULTETTE met een revolver van 1:90,909 i.p.v. 1 op 6.

        In veel Zuid Amerikaanse en Midden Amerikaanse landen heerst een “messencultuur” met bijzonder hoge moord getallen.
        Alleen Panama, Chili (niet tropisch) springen er een beetje uit.

        Ik adviseer altijd als je gaat emigreren, kies dan voor een relatief veilig land met een murder ratio lager dan 1: 8 Laat je niet verleiden met mooie goedkope villas met mooie tuinen en zwembad in een moordland. Vroeg of laat ben je gewoon een keer aan de beurt!

        Veilige emigratie landen, relatief stabiel, met mooie natuur zijn Thailand, Malysie, Indonesie, Chili, Argentinie, Suriname, Bonaire, Maladieven, Burkino Faso, Kameroon, Vietnam, Buthan, Malawi, Cambodja, Maroko, Cook eilanden, Tanzania, Nicaragua, Peru en Uruguay.

        Vandaag de dag zou ik persoonlijk Chili aanraden. Chili is enorm langgestrekt met prachtige variatie in landschappen. Je kunt daar eenvoudig een wijnfarm beginnen. Of adviesorganisatie voor tourisme. Ook rentenieren of pensioen is goed. Relatief goedkoop. Relatief veilig en stabiel. Veel natuur, veel ruimte.
        Wil je meer de tropen, ga dan naar Thalland, Geschikt voor jong en oud. Een grote international commune dus je bent daar niet alleen.

        • Hoi Chris, dat is inderdaad lang geleden.
          Ik zit hier nog goed maar de verkiezingen was een groot fraude en werkelijk alles was illegaal. Stroom viel uit, ze hadden de beveiliging van de stemcomputer gehaald enz enz enz. Ze hebben er alles aan gedaan om de hufter Juan Orlando Hernandez president te maken en dat omdat e VS dat wil. Dat krijg je als je een Amerikaanse Ambassade hebt. We zitten in een drugs dictatuur en de economie is alleen maar gericht op het wit was van drugsgeld. De vele doden zijn niet omdat het hier zo gevaarlijk, je wordt namelijk vermoord door de regering omdat je te veel weet of tegen de regering bent. Iemand die protesteert op straat is een terrorist en dus mogen ze je doodschieten. Verder is er wel meer criminaliteit maar dat komt door honger, de mensen vluchten met duizenden te gelijk naar de VS.
          Alles dat ze vertellen in de media is gelogen en een manipulatie zodat de corrupte politici lekker kunnen blijven roven en stelen.

          In midden en zuid Amerika is het probleem dat men probeert op te komen tegen de VS en dus krijg je van hun slechte publiciteit en kan je rekenen op een staatsgreep VS stijl. Kijk maar wat ze gedaan en geprobeerd hebben in Bolivia, Argentinië, Chili, Venezuela enz enz.
          Hier lopen ze altijd met een kapmes omdat het een gereedschap is maar de meeste doden zijn door kogels van politie of leger.
          Sorry maar ik ben niet helemaal eens met je lijstje. Chili is namelijk droog omdat ze het water hebben geprivatiseerd en is welk een natuurlijke ramp voor het land maar niemand die het zich interesseert. Nicaragua is misschien erger dan Honduras. Alle buitenlanders zijn daar inmiddels al gevlucht. De situatie staat op ontploffen. En in Argentinië zou ik nu ook niet gaan wonen want die heeft de oud president Macri compleet om zeep geholpen door in zee te gaan met het IMF.

          Eerlijk gezegd kan ik nu niet zeggen wat nog een goed land is om te wonen. Ik moet zeggen dat ik erg geschrokken ben van het geweld in Nederland. Steeds meer schietpartijen en vreemde zaken die de doofpot in verdwenen en heel erg veel valse informatie. En het grappige is dat Nederlanders het niet eens door hebben. Ik zit hier lekker. Ik heb een grote tuin met fruitbomen en prachtige witte stranden en mooie natuur op loopafstand. Ik zie alles wel langzaam verdwijnen en hoe de grote internationals rijker en rijker worden van de resources van andere landen door uitbuiting, corruptie en geweld.
          Hier heb je geen grote international commune en daarom zit ik hier goed. Op een dag stond er een Nederlander voor mij deur, ben direct geëmigreerd naar een andere stad. Goed dat Nederland de uitkeringen heeft gekort want hierdoor zijn heel veel bezopen Nederlanders terug gekeerd naar Nederland. Hahahahahahaha Die zaten hier lekker van de belastingcenten van de hard werkende Nederlander letterlijk feest te vieren. Het Nederlands consulaat is hier een schande, om je heel diep te schamen als Nederlander.

          Bedankt voor inhoudelijke reactie zoals altijd en altijd leuk een beetje van gedachte te wisselen.
          Het gaat je goed. Heel veel succes…

  • Alice Tromm schreef:

    Hallo Cornelis,
    Mooie verhalen en lekker van de hoofdweg af.
    Zelf ben ik in het buitenland (Suriname, 1949) geboren en met 3 jaar naar Nederland gekomen.
    Met 15 jaar naar Texas geëmigreerd, met 19 jaar naar België en gewoond in Hoensbroek, Boskoop, Utrecht, Maastricht, Amsterdam. Na mijn opleiding verpleegkunde in 1978 vertrokken naar Rhodesië voor 6 maanden maar gebleven voor 6 jaar. Met mijn Rhodesische man op de bonnen fooi terug naar Amsterdam in 1984. Gewoon in laten schrijven. Hij was casino manager van Holiday Inn casino en was een 5 handige dealer. Holland casino werd net geopend maar ze zeiden dat hij eerst een Nederlandse opleiding croupier moest volgen? Ik reageerde dat de casino regels universeel waren en dat een tafel test beter was. Nou net 2 jaar te oud. Welkom in Holland. Een dag later werkte hij in een illegaal casino voor fl300,– per dag. Er was geen werk in de zorg en het arbeidsbureau zei dat ik te oud was om te werken? 34 jaar!!! De cursus café gevolgd. Twee jaar later een vervallen pakhuis met café gekocht en met 7 dagen p.w. werken, een goed draaiende tent van gemaakt, studenten en rugby. Na 14 jaar alles verkocht en voor 4 maanden naar Gran Canaria (2000) vertrokken (bonnen fooi met 2 katten) In april via Madrid en Lissabon naar Faro gevlogen. Eerst de west kust bekeken en toen de oostkust en weer reden we op de bonnen fooi een leuk stadje binnen en vonden een huis te huur. In laten schrijven en mijn diploma laten vertalen. Gewerkt voor de AWBZ totdat stopte. Gids geweest op een rivier boot voor Nederlanders, gewerkt voor 3 jaar in een Brits verpleegtehuis, thuiszorg erbij. Salaris is laag maar het leven is goedkoper dus balanceert dit. Helaas mijn man verloren in 2013 en ik heb zijn as teruggebracht naar Zimbabwe. Ik ben verleden jaar terug geweest in Amsterdam en schrok van de veranderingen.
    Dus ik heb in 8 landen gewoond in 4 continenten en ik kan mij overal aanpassen alhoewel Scandinavië mij niet aantrekt. Het moet een warm klimaat hebben en easy life. Flexibel zijn en alles willen aanpakken. Mijn verpleegkunde was een goede basis om op terug te vallen want daarmee kun je overal werken. Geen carrière gemaakt maar wel geleefd en veel meegemaakt. Ik blijf hier, Spanje is vlakbij en als ik naar Nederland wil dan ben ik er binnen 3 uur. Als ik naar Afrika wil, kan dat via Lissabon en Portugal heeft veel Afrika connecties.
    Ik begrijp de reacties niet met remigreren, of je recht hebt op een uitkering? Nooit in die armoede val trappen.
    Het ga je goed Cornelis in Honduras, mijn oom heeft jarenlang in Belize gewoond. Jammer genoeg, nooit opgezocht. Stay free.

    • Heerlijk verhaal. Al is het kort en beknopt kan ik mij er alles bij voorstellen maar liever nog laat ik mijn gedachte op de vrij loop bij dit verhaal. Ik weet zeker dat als je een boek wilt schrijven over je leven dat er niet genoeg papier is en vooral niet meer de tijd.

      Jij begrijpt dat je gewoon moet aanpakken en aanpassen maar daarom weet ik ook dat de meeste (verwende) Nederlanders dit niet kunnen en als ik ze dat zeg vinden ze het niet leuk. hahahahaha Bot maar eerlijk is mijn bijnaam.

      Ik heb in Nederland enkele Surinamers gekend die daar geboren waren en bijna allemaal hebben ze twee vakken geleerd. Je kan altijd weer ergens op terug vallen. En als dat niet werkt er weer een ander vak bijleren of gewoon iets anders doen.

      Uitkeringen en dergelijken ken ik alleen maar van de rekeningen die ik moest betalen in Nederland. Schandalig hoe ze hard werkende mensen uitbuiten om de luie werkelozen te kunnen onderhouden. En die zijn zo verrekt egoïstisch dat ze dan ook nog eens willen emigreren zodat ze lekker kunnen leven als een koning op een Spaans strand van de belastingcenten van de hard werkende Nederlanders. Volgens mij was ik de enige die juichte toen ze uitkeringen in het buitenland gingen stoppen of korten. Dat is niet genoeg. In de meeste landen krijg je geen cent als je geen werk hebt of op eigen manier je inkomen verdient.

      Ik ken Belize, is heel erg mooi maar heel erg duur. Je kan niet alles hebben maar ik zit hier goed met mijn kokospalmen, guayaba, plataan en bananen in mijn eigen tuintje. Ik werk nog maar 4 dagen per week waar ik ruim van kan rond komen maar dat heb ik zelf opgebouwd. En nu heb ik lekker veel tijd voor mijn gezin en om nog meer te genieten van Honduras.

      Blijf zitten waar je zit en keer vooral niet terug naar Nederland 😉

      Heel veel succes…

      • Alice Tromm schreef:

        Mijn ouders en grootouders met de rest zijn in 1948 geëmigreerd naar Suriname. Mijn ouders zijn met ons terug gegaan naar Nederland. De rest is in 1955 geëmigreerd naar Texas. Ik ben dus niet een Surinaamse Surinamer. Ben een paar keer terug gekeerd en vind het een heerlijk land. Surinamers noemen mij een Landskind omdat ik daar geboren ben ook al ben ik blank. Ik vroeg “waarom”, Omdat mijn navelstreng daar begraven is. Dat vind ik zo lief klinken.
        Er wonen daar 7 verschillende rassen en er is dus invloed uit Java, India, Afrika, China, Zuid Amerika en Nederland. Ook het Surinaamse eten is gemengd. En veel mensen ook. Een Moksi Meti

        Het leuke is dat de Synagoge naast de Moskee staat en de Katholieke kathedraal naast een Lutherse kerk en niemand geeft een shit.

        Mijn man was 4de generatie Zimbabwean en in Nederland kregen we te horen dat we moesten trouwen of hij moest terug na 6 maanden. Wel grappig bij de gemeente met aanmelding, naam, geboorte datum, geboorte plaats. Ik Paramaribo, hij Harare en beide blank dus die ambtenaar vroeg voor geboorte bewijzen…. ik ben dus officieel een allochtoon in Nederland.

        Mijn man noch zijn ouders of grootouders zijn ooit in Europa geweest en de eerste voor hem was een ervaring. Vooral de winter en de regen, vroeg op een gegeven moment wanneer het regenseizoen ophield. Nooit dus.

        Mobiele telefoons: ook in Suriname en in Zimbabwe heeft bijna iedereen een mobiel want een landlijn is moeilijk te krijgen.

        Uitkeringen in het buitenland, dat zijn de WAO uitkeringen en nu is het moeilijker om die te krijgen. Arbeidsongeschikt is voor mij als je je arm kwijt bent maar vele zijn geestelijk ongeschikt verklaard.

        Om te slagen in het buitenland moet je praktisch opgeleid zijn en niet theoretisch dus een vak en geen universitaire studie. Wel technisch of zorg of agrarisch of horeca (kok of bakker) en bereid zijn om van vak, werk te veranderen.
        In Nederland is er nu een HBO opleiding voor verpleegkundige maar die kunnen niets praktisch. Bloedprikken of infusen inbrengen, wordt niet meer geleerd, wel hoe je manager en coach kunt worden. Drie jaar geleden heeft Nederland 82.000 verpleegkundige A verloren want plotseling mochten die geen medicijnen meer uitdelen. Heel erg dat door de ministerie van volksgezondheid en onderwijs een fantastisch beroep de nek is omgedraaid.

        PS jij bent nogal negatief over de Amerikaanse middelbare school.
        Mijn school was geweldig, we hadden een laboratorium voor biologie en iedere leerling had zijn eigen microscoop. We hadden een planetarium en konden vakken als astronomie en geologie volgen. Er waren klassen om speech te leren en daarna debat. Journalistiek of sport of fotografie maar dit gebeurde in het weekend, de school is van de leerlingen en dus ook open voor de vakken die niet door de week gegeven werden. De band trainde ook op zaterdag en de marionetten en cheerleaders. Scheikunde labs en het lag aan je talent waar je in verder ging.
        Natuurlijk waren er de verplichte vakken zoals Engels en een vreemde taal, wiskunde en aardrijkskunde en geschiedenis. Ik voelde mij daar thuis en terug in Nederland op de Tuinbouw school zakte ik op ….. Engels omdat mijn spelling Amerikaans was. Dit is het voorbeeld hoe kleinzielig onderwijs in Nederland is.

        Geniet van je vruchten uit je eigen tuin.

        • Grappig dat je blanke zegt want zwarte moet je bijvoorbeeld in Nederland niet zeggen. Hier is een zwarte gewoon een zwarte en volledig zonder discriminatie. Gemende cultuur is interessant maar in Nederland is de Nederlandse cultuur volledig verdrongen, ook dat is heel jammer.
          Suriname staat nog wel op mijn lijsten om te bezoeken maar ik wil hier niet weg en raak al in paniek bij de gedachte hier weg te gaan.

          Ik heb geen mobiele telefoon en ook geen vaste. Ik ben lekker niet te bereiken 😉 Ik woon hier voor mijn rust…

          Toevallig ben ik ing. werktuigbouwkunde, is heel goed voor je persoonlijke leven maar voor emigratie inderdaad niet veel bijzonders. Werk krijg je hier toch niet want buitenlanders zijn eerlijk en willen werken. Ironisch of niet?
          Voor emigreren denk ik dat je gewoon een aanpakker en een aanpasser moet zijn. Als je je niet wilt aanpassen en bij andere Nederlanders op de lip wilt zitten dan moet je gewoon niet emigreren. En moet je eens kijken hoeveel mensen willen emigreren en beginnen om andere Nederlanders te vinden daar. Ik ontwijk Nederlanders. Toen er bij mij op een dag een Nederlander voor de deur stond ben ik verhuisd. Hij wilde mij wel eventjes voorstellen aan alle Nederlander die er in de stad woonde waar ik al 10jaar woonde en hij net kwam wonen. En dan klagen over de Nederlanders dat het kudde volk is. Verder moet je gewoon bereid zijn om aan te pakken als je wilt emigreren maar vele denken dat het na emigratie een grote vakantie vol feest is.

          HBO is bedoeld om een kantoorbaan te krijgen maar ik ben het met je eens dat zij ook praktijk ervaring moeten hebben. Dat is heel grappig want om kassière in een supermarkt moet minimaal havo of iets vergelijkbaars hebben. Hoe zit dat dan bij verpleegkundige?

          Ik ben negatief over de hele VS en alles dat erbij komt kijken. VS staat voor fake en de mensen hebben zelf nog niet door hoe zij door hun eigen regering in de maling worden genomen. Simpel voorbeeld een federale bank dat niet van de staat is.
          Onderwijs in de VS is werkelijk om te lachen. Je kan niet blijven zitten ook al kan je nog niet schrijven en of lezen. Dat is geen goed onderwijs natuurlijk. School hoort ook niet leuk te zijn maar educatief naar mijn mening.

          Amerikanen begrijpen Engelsen vaak niet, dat is niet voor niets. Op zich kan ik dat van Nederland wel begrijpen in jouw geval. Wat ik niet kan begrijpen is dat mijn dochter speciale les Engels moet volgen omdat zij een Brits accent heeft maar mijn hond spreek beter Engels dan haar lerares.

          Wist jij trouwens dat het Nederlandse onderwijs werd verziekt toen ze het Amerikaanse systeem probeerde over te nemen. Daarna konden het ineens niet meer terugdraaien, daar waren ze ineens te dom voor. Typisch, ze kunnen het wel slechter maken maar beter, ho maar.

          Over de hele wereld is het allang duidelijk dat ze de mensen dom proberen te houden want die zijn veel makkelijker te manipuleren en regeringen willen vooral geen intelligente mensen, die begrijpen de corruptie, fraude en dergelijke van de regeringen.
          Het is heel simpel, de wereld is niet rond maar krom.

          Niets beter dan fruit uit eigen tuin.

  • Alice Tromm schreef:

    Amerikaans onderwijs: dat ligt aan de school en je kunt wel blijven zitten voor één vak maar je gaat door met de rest. In Nederland blijf je zitten op een vak en je moet alles weer opnieuw doen…en dat is belachelijk. Het vak waarvoor je blijft zitten doe je weer over en daarom zit je in de VS per klas met verschillende jaren door elkaar. Met Geologie was ik in de 11de klas maar er zaten leerlingen uit de 10de en de 12de in de zelfde klas. Je hebt ook verschillende stromingen dus A, B of C stroming. Ben je niet goed in wiskunde dan zit je in de C stroming maar je kunt een jaar later in de B stroming komen. En met de 3 maanden zomer vakantie is er ook voor 2 maanden een zomerschool. Ik heb in het eerste jaar in de zomer dus ook 2 maanden extra Engels gevolgd. Samen met Mexicaanse immigranten.

    Nederland heeft helemaal niet het Amerikaanse systeem ingevoerd want dan zouden verschillende jaren door elkaar heen zitten. Op de Tuinbouw school gezakt op Engels alleen maar omdat ik een Amerikaanse spelling had en niet omdat mijn grammatica fout was. Spelling is colour of color, neighbour of neighbor. Dus belachelijk om daarop te zakken omdat de docent wist dat ik Amerikaans Engels gehad had. Dan had hij mij de spelling moeten bijbrengen en niet laten zakken. Tuinbouw exporteert het meeste naar de VS dus voor handelscorrespondentie is de Amerikaanse spelling een pro.
    Ik ga toch niet weer een heel jaar over nieuw doen met plantenziektes en plantennamen enz? Nee, ik vind dat je snel uitvalt in Nederland en niet in de VS. De meeste Nobel prijzen in Wetenschap wordt gewonnen door Amerikanen en niet door Nederlanders. Dat zegt wat over het onderwijs. vind je niet? Ik heb ervaring gehad.

    Op de Tuinbouw school stonden we in een rij om door een microscoop met een spiegeltje op de zon te kijken, gericht op de zon! Dit is zo primitief, terwijl in Texas op school iedere leerling zijn eigen microscoop had en er zat een lamp in dus geen spiegeltje gericht op de zon.

    In Suriname noemen ze elkaar gewoon Negers en als ze de reactie van Nederlanders zien dan beginnen ze te lachen. Ja hoor je mag in Nederland nog steeds zwart zeggen. Maar geen Neger. Ken je de Braboneger uit Tilburg?

    • Ieder zijn mening maar het is duidelijk dat je de VS wilt verdedigen en ik denk niet dat het hier de plek voor is om te discussiëren over de VS. Niet hier en niet ergens anders voor mij.

      Ik wil alleen nog 1 ding zeggen over de VS. Ik ben het eens met Trump om een muur tussen Mexico en de VS te bouwen maar er moet ook een muur tussen de VS en Canada komen. Daarna vol storten met beton en er één grote parkeerplaats van maken.

Reageer op deze emigratie informatie

U e-mail adress wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

*