Heimwee na emigratie
Bijna iedereen zal zich afvragen of men heimwee na emigratie zal krijgen of niet en of dat men dat zou kunnen voorkomen. Beter kan men zich afvragen hoe men met heimwee moet omgaan want voorkomen is niet mogelijk.
Helaas is heimwee na emigratie niet te voorkomen en waarschijnlijk zal iedereen er van tijd tot tijd last van hebben. Bij de Ć©Ć©n zal de heimwee in het begin erger wezen en bij anderen komt de heimwee pas na een lange tijd. Omdat je heimwee na emigratie niet kan voorkomen willen we je enkele tips geven voor hoe je om kan gaan met heimwee na emigratie.
Het hangt allemaal af van hoe je bent en hoe je denkt en met wat voor redenen je bent weg gegaan uit Nederland. Als je familie achter laat zal je die zeker gaan missen als je daar altijd een goeie band mee hebt gehad. Hetzelfde geldt min of meer ook voor vrienden en kennissen.
In ieder geval zal iedereen wel last krijgen van heimwee na emigratie en voorkomen kan je het niet maar je kan wel vast proberen om er mee om te leren gaan.
Tips om heimwee na emigratie te voorkomen
Hier volgen 10 tips om heimwee na emigratie te voorkomen en hoe je er mee om kunt gaan:
- Voordat je gaat emigreren kan je al goed nadenken over de dingen en de mensen die je zal gaan missen. Zoals eerder besproken, is het beter van te voren duidelijk te beseffen wat je gaat missen. Als je namelijk van tevoren accepteert wat je gaat missen zal je merken dat je het daar later makkelijker mee zal krijgen. Het is alsof je een soort van afscheid hebt genomen.
- Je kan ook zorgen dat je allerlei speciale dingen meeneemt voor die momenten dat je heimwee gaat krijgen. Bijvoorbeeld een zak drop, leuke fotoās van vrienden en vriendinnen. Je zal dit lijstje wel aankunnen vullen want dit zal tenslotte voor iedereen anders wezen. Wees er wel bewust van dat deze dingen ook je heimwee kunnen opwekken dus wees zorgvuldig met wat je mee wilt nemen.
- Je kan van te voren ook zorgen dat je een spaarcentje achter de rug houd voor een ticket om weer eventjes terug te keren voor als je het echt moeilijk gaat krijgen. Zie dit als een mogelijkheid en probeer het zoveel mogelijk tegen te houden want zodra je terug gaat vanwege heimwee ben je al bezig met je terugkeer naar Nederland.
- Als je eenmaal bent geƫmigreerd en je krijgt heimwee dan kan je dat het beste niet weg drukken. Iedere keer dat het terug komt zal het alleen maar heftiger worden.
- Wees er gewoon open over dat je heimwee hebt en stop het niet onder stoelen en banken. Maak je geen zorgen om wat mensen denken omdat je heimwee hebt. Misschien zullen ze zeggen dat je hier zelf voor gekozen had of dat het zielig overkomt. Maak alleen geen drama van je heimwee want zo kan je het alleen maar erger maken voor jezelf.
- Als je heimwee hebt kan je het beste rustig weg dromen van die dingen die je mist en probeer weer een beetje die gevoelens terug te krijgen voor een moment.
- Haal je zelf weer uit de dip door na te denken over de dingen waarom je de beslissing genomen hebt om te emigreren. Je kan er een lijstje van maken en alle dingen op schrijven waarom je niet terug zou willen naar Nederland en alle positieve dingen waarom je bent weg gegaan uit Nederland.
- Het beste is altijd goed te beseffen wat je hebt en niet wat je niet hebt. Probeer blij te wezen met wat je hebt en haal daar zo veel mogelijk positieve energie uit.
- Dat je heimwee hebt wilt niet zeggen dat je weer terug moet naar Nederland. Heimwee is een natuurlijk gemis voor de mensen en dingen die je achterlaat. Dit is maar tijdelijk en je zal merken dat je je gauw weer beter voelt. Besef dan ook dat je heimwee maar tijdelijk zal wezen.
- Als je heimwee niet vanzelf weer overgaat moet je jezelf afvragen of je Nederland niet aan het romantiseren bent of dat je alleen maar de goeie dingen zien op dat moment. Je kan misschien een lijstje maken met alle negatieve punten over Nederland en je zal zien dat je al gauw een goeie lijst kan schrijven. Besef daarbij wat je daarvoor in de plaats hebt gekregen door je vertrek.
Op het internet lees je verschillende meningen. De Ć©Ć©n zegt dat je na 4 jaar de meeste last krijgt van heimwee na emigratie en de ander weer na 7 jaar. Het correcte antwoord is waarschijnlijk dat dat voor iedereen verschillend zal zijn en cijfers niets zullen zeggen en je zeker niet zullen helpen.
Persoonlijk denk ik dat de meeste mensen in het begin meer last hebben van heimwee na emigratie en dat je daar in de loop van de tijd mee leert omgaan en dat het gevoel minder zal worden.
Heb jij nog meer tips die interessant zijn voor anderen, stuur ons dan een mailtje via contact
š maar wat als je gevoel sterker is dan dat je echt iets wilt dan kan je er toch sowiezo niets aan doen ! ā
Zoals je het omschrijft ben je gaan emigreren tegen je zin in en dat is heel iets anders. Dan kan ik het mij voorstellen dat je terug wilt. Ben je uit eigen wil gaan emigreren dan moet je eens goed nadenken over waarom je bent weg gegaan uit Nederland en richt je daarop. Heimwee is onvoorkombaar in het begin. Alles is nieuw en anders maar daarvoor ben je ook weg gegaan.
Grote fout die veel mensen maken is te gaan emigreren en zich het nieuwe leven voor te stellen alsof het een vakantie is of alsof nog in Nederland zijn maar met mooi weer of die natuur die ze altijd wilde. Zo werkt emigreren niet.
Als je al een tijdje weg bent uit Nederland spreek dan eens met vrienden in Nederland over alles dat is veranderd, de problemen met werk, belastingen, big brother en nog veel meer ellende. Gaan op mijn hoofd dat nog terug wil naar Nederland maar dit gevoel is voor iedereen anders.
Als je bijvoorbeeld in Canada woont en je vindt de mensen gesloten en zonder mening dan moet je dat ook niet opzoeken, dan moet je de bossen in of jezelf op een andere manier vermaken. Er is altijd wel iets te bedenken om je een reden te geven om te blijven maar als je drang om terug te keren naar Nederland te groot is ga er dan eens op vakantie en kijk hoe je gevoelens dan zijn.
Heel veel sterkte en geloof mij dat Nederland allang niet meer zo geweldig is, het is niet voor niets dat iedereen weg wil uit Nederland.
Voor mij komt de heimwee vooral voor nadat mijn familie uit nederland hier op vakantie is geweest, of als wij bij hun op vakantie komen. Maar een groot deel komt ook vanwege het gevoel van isolatie dat ik hier heb. Na zo’n 10 jaar hier gewoond te hebben heb ik geen vrienden. Mijn vrouw doet ook nauwelijks iets met haar familie, die we maar eens per jaar zien tijdens de kerst. Dit zijn alleen tantes en oomen, want ouders and grootouders heeft ze niet meer. Mijn vrouw doet er ook moeilijk over als mijn familie bij ons op vakantie wil komen, wat mij het gevoel van isolatie dusdanig vergroot. Met de 2 stief kinderen voel ik ook een afstand, want als er iets te bespreken valt wil mijn vrouw dat ook alleen doen. Ze is ook 15 jaar mijn oudere, en van dusdanige leeftijd dat ze geen kinderen kan hebben. Ik heb altijd al de vader van mijn eigen kind willen zijn, en die kansen zijn nu vervlogen.
Zoals je ziet is de heimwee die ik heb nogal complex. Ik zit er dan ook aan te denken om terug naar Nederland te gaan voor verschillende redenen. Als eerste mijn familie, zodat ik me niet meer geisoleerd voel. Ten tweede hoop ik iemand te vinden die samen met mij een familie wil beginnen, met onze eigen kinderen. Ten derde ook de omgeving. Ik voel me na 10 jaar hier nog steeds niet 100% op mijn gemak. Ik ken vele wegen niet, maar waar ik op groeide kan ik waar dan ook zijn en mijn weg terug vinden. Andere redenen zijn het gemis van de fiets, die ik hier niet kan rijden, tenzij ik omver gereden wil worden, en het openbaar vervoer, die hier slecht geregeld is en ook nog eens ongure types aantrekt.
In ieder geval bedankt voor het lezen. Hopelijk kan ik de moed krijgen om dit met mijn familie in Nederland te bespreken, en dan vooral aan mijn vrouw uit te leggen. Het zal niet makkelijk zijn denk ik.
Niet kunnen aarden en heimwee zijn enkele van de meest voorkomende redenen waarom mensen terugkeren naar Nederland. Te veel mensen zien emigreren door een roze bril en daar gaat het dan verkeerd. Veel mensen verwachten ook dat alles hetzelfde is als in Nederland en kunnen zich maar moeilijk aanpassen omdat ze grote verandering gewend zijn.
Het is vaak ook een grote teleurstelling voor mensen die emigreren naar Amerika en er daar achter komen dat Amerika zo erg achter loopt op Nederland en meer blabla is dan wat ze proberen voor te doen.
Jij bent nu 10 jaar weg geweest uit Nederland en ik weet niet hoe vaak je terug bent geweest voor vakantie maar er is in die 10 jaar heel veel veranderd in Nederland en ook dit maakt het vaak moeilijk voor mensen om weer terug te keren en vele emigreren daarna dus weer maar dan naar een ander land.
Als je dus lange tijd weg bent uit Nederland en je denkt aan terugkeren naar Nederland dan is het altijd verstandig eerst eens op vakantie te gaan naar Nederland om te kijken of je daar wel weer zou kunnen aarden na al die tijd dat je weg bent geweest.
Hier vind je in ieder geval veel handig informatie en tips die je kunnen helpen met je terug keer naar Nederland.
Heel veel succes
Ik ben een jaar geleden met mijn vrouw and stief dochter op vakantie geweest in Nederland. Alhoewel we de meeste dagen Amsterdam bezochten voelde ik me als een vis in het water. Ik pakte zo alle gewoontes weer op, en in mijn geboorteplaats voelde ik me thuis. Er was best wel wat veranderd, maar die veranderingen vond ik niet erg.
Toen ik weer terug in Amerika was van de vakantie kreeg ik ook nog te horen dat sommige vrienden en familie achteraf gehoord hadden dat ik er weer was. Die lieten het weten dat ze maar al te graag mij weer graag gezien zouden hebben.
Een jaar daarvoor was ik ook (alleen) naar mijn oma’s begrafenis geweest. Daar heb ik natuurlijk veel familie weer gezien, en ik heb met velen gepraat.
Wat betreft Nederland als een geheel, dat houdt ik nog wel in de gaten door elke dag het nieuws te lezen, en ik volg zelfs een aantal sites van mijn geboorteplaats. Het voelt alsof ik het niet verlaten heb, want als ik met mijn familie praat dan weet ik wel over de meest aktuele onderwerpen te praten.
Het zijn niet zo zeer deze zaken waar ik het over heb maar dat de regering zich overal mee bemoeit en het gevoel dat je nu de hele tijd in de gaten wordt gehouden en dat instanties burocratisch zijn geworden en dat alles maar stroef verloopt. Dit zijn zaken dit ik meestal hoor van mensen. En wat eigenlijk het belangrijkste is dat ik heb begrepen is dat alles wel mooi en aardig is maar dat het voor iedereen onbetaalbaar is geworden.
Je hebt duidelijk heimwee naar contact en wilt gewoon terug naar je vertrouwde plekje en dat is begrijpelijk. In dit geval heb je dus nooit een band gehad met Amerika en was emigreren naar Amerika dus ook geen goeie keus voor je.
Vergeet alleen niet dat de mensen het nu nog leuk vinden je weer te zijn maar snel is dat weer normaal en zal die interesse ook verdwijnen maar je bent dan wel weer thuis.
Gaat vast goed komen als je zo graag wilt terug keren naar Nederland.
Hey wat een verhaal en het is zo bizar ik heb precies hetzelfde
Wil al meer dan een jaar terug woon nu in turkey met man en ondertussen baby van 8 maanden
Maar mis nl verschrikkelijk! Vooral dat ik nu zie wat je daar voor kinderen te doen hebt en wat je hier hebt, ook mis ik het sociale Nederlandse leven en qat je zei lekker op je gemak even fietsen hier is t ook heel moeilijk heb het wel al tegen mijn ouders gezegd in nl maar dat viel niet zo in de smaak zoals ik al had gedacht ik weet bijvoorbeeld dat mijn man nooit naar Nl mee zou komen dus dan is het echt dat ik alleen zou moeten gaan met onze dochter en ook inderdaad dat gesprek stel ik steeds maar uit maar heb met mezelf afgesproken dat ik over 2 weken het ga bespreken zal veel woede en verdriet komen maar vergeet nooit jij hebt ook maat 1 leven en je moet leven waar je je gelukkig voelt
Vergeet trouwens niet dat je man officieel toestemming moet geven om het kind mee te nemen naar Nederland dus dit kan nog eens een groot probleem voor je worden. Als de vader niet tekent kan je niet terugkeren met je kind.
Heimwee is vaak romantiseren van Nederland zoals het misschien ooit was maar dan zonder alle problemen en alle slechte ervaringen. Veel zaken zijn beter in Nederland, dat geef ik eerlijk toe maar ben je daar ook echt gelukkiger?
Heel veel succes…
Hoi Lot,
Ik vroeg me af of je uiteindelijk nog bent terug gegaan naar NL?
Ik zit met hetzelfde probleem als jij.
Ik ben nu bijna 2 jaar geƫmigreerd naar Aruba met mijn Arubaanse partner en zoon, maar ik mis NL en mijn familie en vrienden heel erg.
Inmiddels heb ik ook een dochter van 5 maanden.
Mijn partner wil absoluut niet terug naar NL.
Dus ik zit in dilemma of ik nou wel of niet terug zou gaan. Uiteraard neem ik mijn kinderen mee naar NL.
Mijn partner zegt dat als ik terug wil, gewoon moet gaan. Maar dat zou dus inhouden dat mijn kinderen hun vader waarschijnlijk weinig tot nooit meer gaan zien.
Dat is voor mij de reden dat ik het zo ontzettend moeilijk vindt om de knoop door te hakken.
Hoe is het bij jou gegaan?
Groetjes,
S.
Hai Shirley
Nee woon nog steeds in Turkije helaas!! Het gemis heimwee sociale leven word steeds erger
Maar mijn man heeft een eigen bedrijf hier en ziet geen enkele optie op naar nl te gaan
Maar ik vind hier niets voor de kinderen scholen ook niet en ik mis het heel erg om iets te doen werken zou ik ook graag willen maar dat kennen ze hier alleen 6/7 dagen in de week en dat vind ik geen optie het is heel lastig want inderdaad als ik wel ga betekend dat een scheiding wil me geen leven voorstellen zonder mijn man maar ik vreet mezelf elke dag op hier kan me niet aanpassen
Op deze manier staat het ook stil in t leven
Ik voel dat ik niet nuttig ben thuis zitten en mama zijn mijn man werkt nog eens 7 dagen in de week
Ä°k zou zo graag normaal een 2e kindje willen maar in deze situatie begin ik daar gewoon niet aan
Ik heb ook nog eens tegen dat me ouders er volledig niet achter staan
Ze zien hier alles als geweldig zo’n strand wat wil je nog meer ? Maar dat is t leven niet en zeker na een geboorte van onze dochter is de drang naar teeuf gaan nog erger geworden š
Ik zit in Azerbaijan . Ik ben hier heen gegaan omdat mijn man terug wou. Ik ben hier nu 8 maanden en worstel ontzettend met alles. Mijn man doet zijn legerplicht momenteel dus ik ben alleen met mijn dochter. Ik geef les op school maar heb vooral tijdens vakanties enz zo zin om terug te keren naar Nederland. Net als mijn dochter want zij heeft het ook alleen maar over terug gaan. Mijn man zei dat als ik wil ik gewoon met mijn dochter mee terug kan maar wil mijn man ook niet in de steek laten. Toch denk ik dat ik een grove inschattingsfout heb gemaakt en terug wil…. Zit jij nog steeds in Turkije?
Hallo allemaal!
Ik ben van plan binnenkort naar zuid-spanje te gaan voor minimaal een jaar. Dit heeft als reden dat het thuis niet goed gaat, wel tussen mij en mijn gezin maar de problemen liggen meer in hun gezondheid en verslaving (Waar niks mee gebeurd). Ik kan niks toevoegen en irriteer mij alleen maar aan de manier waarop ermee om wordt gegaan. Ik wil hierom graag weg maar ook omdat ik te gehecht ben en gevoelig. Nu maak ik me toch zorgen, kan ik het wel aan? Ik heb al mijn hele leven heimwee maar wil nu een keer zelfstandig worden! Heeft iemand misschien tips om het te redden? Alvast bedankt!
Groetjes Henriette
Ga in ieder geval niet meer dan een jaar maar minder dan een jaar want dan ben je namelijk niet officieel geƫmigreerd en zal je ook niet al je rechten in Nederland kwijt raken.
Dit is geen goede reden m te emigreren want als je van je emigratie een succes wilt maken moet je een speciale band hebben met het land waar je wilt gaan wonen.
Zuid Spanje is leuk maar de meeste keren binnen 2 jaar terug en daarna komen ze er achter dat ze in Nederland ook niet echt meer welkom zijn. Maak deze fout dus niet.
Als je eens zelfstandig wilt zijn pak dan je rugzak in en ga eens op je eentje door midden en zuid Amerika reizen bijvoorbeeld of naar Australiƫ, dan leer je wel hoe het is om zelfstandig te zijn.
Heel veel succes
Wel ik wil graag terug mijn man en ik hebben scc van de states en klein aow alle twee van nederland we zijn amerikaan geworden wat mijn zorg is de doller tegen de euro .en ik geloof dat niks uit maak als je verzekering aan sluit of dat we amerikanen zijn.De reden daar voor is ik wil onbeperkte tijd terug naar me kinderen .
Als je zo veel heimwee na emigratie hebt dan is het interessant om terug te keren naar Nederland.
Ik begrijp alleen niet wat je niet wilt geloven maar dat is een bekend probleem bij veel Nederlanders. Iets willen geloven en de waarheid niet willen inzien is inmijn ogen hetzelfde.
Volgens mij is je reactie ook veel beter op zijn plaats bij Terugkeren naar Nederland of je moet goeie tips hebben voor anderen die heimwee hebben na emigratie.
Heel veel succes
*Ga in ieder geval niet meer dan een jaar maar minder dan een jaar want dan ben je namelijk niet officieel geƫmigreerd en zal je ook niet al je rechten in Nederland kwijt raken.*
Ik ben wel officieel geemigreerd, maar minder dan een jaar. Welke rechten ben ik nu kwijt omdat ik officieel ben geemigreerd?
In principe ben je dan zo goed als al je rechten kwijt. Van je AOW ben je alleen 2% per jaar kwijt dus in jouw geval zal je maar 2% minder krijgen. Je moet wel direct gaan werken.
Voor buitenlanders die terug gegaan zijn naar hun vaderland en ook hun Nederlandse paspoort hebben afgestaan is het erger want die kunnen dan niet eens meer naar Nederland. Hooguit voor vakantie.
Het is niet voor niets dat ik dit schrijf.
Ik ben in 2005 naar Engeland vertrokken omdat mijn toenmalige Britse echtgenoot een baan hier had geaccepteerd. Met alle goede bedoelingen en toch na lange twijfel heb ik het toch doorgezet. Reeds na een jaar kwam ik in een depressie terecht waar mijn ex-man niet mee wist om te gaan en ik stond er dus alleen voor. Toen al kwam heimwee naar boven maar heb dat naast me neergelegd omdat ik het inderdaad meer romantiseerde dan wat anders. Het jaar erna gebeurde het weer maar de depressie duurde nu niet zo lang. Vier jaar geleden ben ik gescheiden en toch besloten om hier te blijven wonen echter sinds vorig jaar kerst sloeg de eenzaamheid toe en de gevoelens van heimwee kwamen weer volledig naar boven, wederom naast me neergelegd tot er in de zomer van dit jaar iets ernstigs gebeurde met een familielid en sindsdien ging het meer en meer bergafwaarts en ben nu wederom in een depressie belandt echter ik ervaar nu angsten die ik nooit heb gekend. Ook de fysieke symptomen van heimwee tick ik allemaal weg. En ondanks dat Nederland niet meer is hoe ik het kende en daarbij de eventuele moeilijkheden/uitdagingen die ik zal tegenkomen, deze keer negeer ik dat heimwee gevoel niet en heb inmiddels met de hulp van mijn familie en vrienden de eerste stap genomen voor een eventuele remigratie. Dit kan misschien nog een tijdje duren vooraleer het definitief gebeurt echter negeer nooit wat je lichaam je ook vertelt en de isolatie waarin je terecht kunt komen ondanks dat ik werk en vrienden heb. Heimwee kan ook heel serieus zijn en je letterlijk ziek maken. Deze keer ga ik ervoor hoe moeilijk het ook zal zijn om terug te keren maar mijn gezondheid en welzijn gaat voor alles.
Knap datje het toch al zo lang hebt volgehouden. Blijkbaar ben je al weg gegaan zonder een band te hebben met het land waar je ging wonen en dat is al een reden om niet te emigreren.
Als je vrienden en familie hebt in Nederland ie je willen helpen dan kan je tijdelijk bij iemand intrekken om je in te schrijven zodat je je officieel weer kan vestigen in Nederland. Van daaruit kan je je zaken weer gaan regelen en in Nederland weer een nieuw bestaan opbouwen. Het hoeft niet moeilijk te zijn en je weet ook al wat je te wachten staat in Nederland dus ik verwacht dat het je goed zal verlopen en hopelijk zal je dan snel weer je rust vinden in Nederland.
Dat je naar je lichaam moet luisteren lijkt mij duidelijk maar heb je misschien nog een ander goed advies voor mensen die heimwee hebben nadat ze zijn geƫmigreerd. Heimwee is komt vaak omdat men zijn vaderland romantiseert omdat het bekend en vertrouwd is en men herinnert alleen de goeie dingen. Als men terug keert door heimwee zal men vaak ook weer ontdekken waarom men is weg gegaan uit Nederland. En vaak komt dan de heimwee naar emigratie terug.
Veel mensen zijn na remigratie ook weer geƫmigreerd omdat ze het in Nederland ook niet meer uithouden. Daarna zal je geen heimwee meer hebben naar Nederland.
Belangrijkste is dat men een band heeft met het land waar men wilt gaan wonen anders zal men in enkele jaren weer terug keren.
Heel veel succes met je remigratie
Hoi. Helemaal herkenbaar. Ik ben voor 35 jaar geleden verhuist naar Noorwegen en getrouwd geweest met een Noorse. Ik heb altijd een heimwee gevoeld maar dat inderdaad net als jij weggestopt. Ik ben nu gescheiden en voel me gigantisch eenzaam ondanks vrienden en een goede baan. Ben depressief geworden en heb professionele hulp in een kliniek moeten zoeken. Ik voel dat ik nu mijn sterk verlangen om weer deel uit te gaan maken van mijn familie in NL. Ik denk er sterk over om eerst dit een periode te gaan proberen, en nog niet alle bruggen achter mij te gaan verbranden. Op een leeftijd van 58 voel ik erge onrust over het krijgen van een baan in NL.Ik ben fysioterapeut, maar ben niet te beroerd om wat anders te gaan doen. Waar heeft jouw familie jouw mee geholpen?
Je hoeft je heimwee niet weg te stoppen, als het goed is krijg je er iets anders voor terug. Dat je af en toe heimwee hebt naar Nederland, al is het maar een kroketje eten of iets dergelijks, dat kan je ook koesteren.
Het is inderdaad lastig weer werk te vinden in Nederland maar fysiotherapie is een apart vak en zou je ook zelfstandig kunnen doen. Voor dit zo beroepen zien mensen vaak liever oudere mensen omdat die meer ervaring hebben, als is fysiotherapie iets anders dan een dokter natuurlijk. Dus ik zou zeggen dat je altijd kan kijken of je een praktijk kan beginnen in Nederland of dat je deel kan uitmaken van een medisch centrum of iets dergelijks.
Het belangrijkste dat je nodig hebt in het begin is een woonadres, dat je je ergens kan inschrijven om zo weer ingeschreven te staan in Nederland.
Hallo,
Ik woon al 13 jaar in Nederland, getrouwd met een Nederlander en twee kinderen van 5 en 8 jaar. Ik zit al een paar jaren te worstelen met het feit dat ik in Nederland moet blijven, waardoor ik mijn familie elke 3 jaar zie. Nu ben ik depressief door de enorme heimwee naar mijn familie en geboorteland.
Ik weet dat daar alles veranderd is en eigenlijk met mijn land erg slecht gaat. We zijn aan het overwegen om naar een eiland naast mijn land te gaan wonen, maar ik ben bang voor wat het er zou kunnen gebeuren met onze gezin/onze leven. Ik weet niet of een smoes is, maar ik wil niet dat we daar in de problemen terecht komen qua geld. We hebben hier een huis en ook vaste banen. Hoe kan ik de heimwee overwinnen? Ik zou erg graag hier gelukkig voelen, ik probeer nieuw mensen te leren kennen maar het gevoel blijft hetzelfde. Ik heb hier helaas geen goede schoonfamilie, ze zijn erg afstandelijk en heb ik moeite met de individualisme hier in Nederland. Wat kan ik doen?
Ten eerste ben je je vaderland aan het romantiseren en omdat je het niet naar je zin hebt in Nederland wordt alles alleen maar beter in je vaderland.
Geld is niet wat je gelukkig maakt, dat is te overwinnen. Ik heb Nederland en de kans op goede banen daarmee overboord gegooid en leef al bijna 10jaar in de armoede maar dat maakt mij niet minder gelukkig maar ik realiseer mij dat ik hier veel meer heb dan ik in Nederland heb. Ik kom liever om van de honger in het land waar ik mij thuis voel dan in Nederland zonder honger.
Denk goed na over de redenen waarom je naar Nederland bent gekomen. Creƫer je eigen leventje en baseer die niet op anderen. Zoek wat je zelf leuk vind en probeer daarvan te genieten. Als je maar blijft proberen vrienden te zoeken en steeds weer tegen die koude Nederlanders op loopt zoek dan je eigen plezier. Voor je het weet leer je op die manier mensen kennen maar dat hoeft ook niet nodig te zijn.
Neem eens wat meer de tijd om Nederland te leren kennen, ga naar musea, parken en zoek dingen die je interesseren.
Probeer te accepteren dat het veiliger is in Nederland, schrijf eens alle puntjes op waarom je weg bent gegaan uit je vaderland en maak eens een lijstje waarom je naar Nederland bent gekomen.
Je zou ook eens twee lijstjes kunnen met wat je nu hebt en met watje in je vaderland zou hebben nu.
Bedenk ook dat als je terugkeert naar je vaderland vaak je oude vrienden en bekenden je niet eens meer ziet staan. En stel je eens voor hoe het daar zou zijn als je terug zou gaan en dit soort zaken je heel erg tegen vallen.
Ik zeg altijd: “Tel wat je hebt en niet wat je niet hebt”. Je zal je verbazen over alles dat je nu hebt, zorg, inkomen, gezondheid, veiligheid enz enz.
Ik hoop dat ik je hiermee enkele ideeƫn heb kunnen geven maar probeer vooral niet je vaderland te veel te romantiseren, zoek eerder naar een mogelijkheid om de positieve kanten van Nederland te vinden.
Heel veel succes…
Hallo Cornelis,
Bedankt voor je reactie. Ik ben van mijn vaderland weggegaan omdat mijn man vond dat in Nederland het beter was. Hij was toen aan het leren en had ook een baan.
Ik heb al een paar jaren geleden een lijstje met alle positieve kanten van mijn vaderland en Nederland gemaakt . Dit heeft mij even geholpen om beter te voelen en toch beslissen om in Nederland te blijven wonen. Even later, voelde me ik weer hier ongelukkig.
Mijn heimwee is enorm en ik mis mijn familie. Ik ben een familiemens. Ik vind het geweldig om familie om mij heen te hebben en hier in Nederland heb ik dat niet.
Ik ben nu bezig om meer leuke dingen te doen: schilderen, tekenen, bioscoop, cursussen , met wat vriendinnen uit te gaan. Ik vind dat ik in een soort overlevingsmodus leef.
Wat ik jammer vind is dat ik helaas hier in Nederland nare ervaringen heb gehad, waardoor ik een andere denkvorm heb gekregen. Ik was vroeger sociaal en ik had meer vertrouwen in de mensen. Nou, praat ik wel met mensen maar met de gedachten “kan ik dit persoon echt vertrouwen”. Dit vreet mijn positieve energie.
Ik wil graag verhuizen naar het eiland, voor mij is een bevrijding maar tegelijkertijd vind het wat eng. Als ik alleen met mijn man was, zou ik het nu direct doen maar met twee kleine kinderen. Is het verstandig?
Hoe kan ik weer mensen vertrouwen zonder het risico te lopen om weer gekwetst te worden.
Heb je wat tip’s voor mij?
Alsnog super bedankt voor je reacties. Ik had even nodig om met iemand te praten…met een andere perspectief, iemand met een neutrale positie.
Met vriendelijke groeten ,
Betsy
Het is altijd lastig en voor iedereen is het heel verschillend. Ik heb nooit heimwee gehad omdat te veel negatieve ervaringen heb aan Nederland en de Nederlanders en nog heb ik daar problemen mee. Ik ben blij dat ik er weg ben. Ik hier nog gezellig met een wild vreemde op straat een babbel maken en als ik iemand groet op straten groeten ze terug en kijken je niet vreemd aan.
Dit soort dingen zal jij ook missen waarschijnlijk maar ik denk dat jullie vooral economisch en voor de veiligheid is. In dat geval zou ik daar al het positieve uithalen om in Nederland te blijven.
Ik weet niet hoe oud de kinderen zijn maar als zij in Nederland naar school gaan en veel vriendjes hebben dan willen zij ook niet meer terug. Praat met hun over waarom zij in Nederland willen blijven en misschien dat voor jou de reden om in Nederland te blijven. Als moeder doe je alles voor je kinderen neem ik aan en zal dit dan voor hen doen.
Probeer in deze richting te denken misschien vind je daar positieve punten om in Nederland te blijven.
Als je geen andere mensen vertrouwd zou ik mij meer richten op mijn kinderen. Ik doe dat nu ook en heb zo een eigen wereld gecreƫerd rond ons gezin en wij zijn daar erg gelukkig mee. Mijn punt is dat ik niet te veel sociale contacten wil want ik vertrouw ook niemand en hou dan ook iedereen op afstand. Hier is volgens mij niets mis mee. Je mist je familie maar vergeet niet de familie die je nu om je heen hebt. Doe dingen samen en probeer samen te genieten van het leven.
Ik hoop dat ik je hiermee wat verder help, je moet het zelf doen en kan je alleen mijn mening geven.
Dit soort zaken gelden voor heel veel Nederlands ook maar die kunnen meestal weer makkelijk terugkeren naar Nederland om familie te bezoeken.
Misschien zijn er nog andere mensen die tips hebben om de heimwee te vergeten. Af en toe heimwee is normaal maar je moet je daar altijd weer overheen zetten.
Heel veel sterkte…
Hallo Cornelis,
Bedankt!!!!
Groeten,
Betsy
Nooit heb ik heimwei gehad in mijn leven, maar zu zeker wel. Na ruim 7 jaar in het buitenland te hebben gewoont, zijn we weer terug in Nederland. En ik heb zo’n heimwei. Vindt NL niet meer leuk en kan mijn draai hier niet vinden. Gisteren wil ik terug, maar is onmogelijk helaas, anders hadden we dat zeker gedaan.
Heel grappig, in het buitenland heb je geen last van heimwee maar als je terugkeert naar Nederland wil je zo snel mogelijk weer weg. Heel veel Nederlanders hebben ditzelfde probleem en komen daar veel te laat achter. Ook ik. Ik wilde altijd reizen en emigreren stond al mijn hele leven op het lijf geschreven en nu woon ik in het land waar ik mij thuis voel en heb geen enkel moment gehad dat ik Nederland miste, zelfs niet toen ik zonder geld op straat stond zonder inkomen. Terug keer naar Nederland was en is geen optie.
Als je nooit heimwee hebt gehad dan moet je ook nooit terugkeren. Als je denkt dat je om economische redenen of dergelijke moet terugkeren naar Nederland, bedenk dan goed dat je in Nederland heimwee zal krijgen naar je oude leventje in het buitenland. En dat is heel pijnlijk.
Anna, ik ben erg geĆÆnteresseerd naar je emigratieverhaal en zou die heel graag hier op de website willen publiceren. Ik vermoed dat je mooie verhalen hebt en dat je mensen veel kan leren met jouw ervaringen over je emigratie en je terugkeer naar Nederland.
Hai Anna, ik herken je situatie – het is nu een jaar later, zijn jullie uiteindelijk in nederland gebleven, of teruggegaan?
Groeten, D.
ik ben 19 jaar en Ben 3 jaar geleden naar Australia geemigreerd met mijn ouders.
onze reden was puur zakelijk. Ik heb eigenlijk inmiddels al 3 jaar heimwee en heb het hier nog geen 1 dag naar mijn zin gehad. wat kan ik doen
Denk eens goed na waarom je heimwee hebt. Je zegt puur zakelijk maar kan het zijn dat je daardoor boos bent op je ouders of juist doordat jullie verplicht zijn geemigreerd?
Soms zijn mensen door dit soort zaken geblokkeerd om zich te kunnen mengen in een andere samenleving en hebben zo ook geen zin om de voordelen in te zien.
Denk ook eens aan de voordelen, bijvoorbeeld, mooie land met mooie stranden en lekker weer enz enz enz.
Veel mensen romantiseren ook veel te veel het oude bekende, dat is niet vreemd natuurlijk, het zegt het al, het oude bekende. Sta open voor het nieuwe onbekende. Engeloof mij dat het oude bekende nu het oude onbekende is geworden want Nederland veranderd heel snel en die Nederlanders zijn ook echt nietgezellig. En dan hebben we het nog niet eens over die belachelijke Nederlandse bureaucratie en het in regels denken.
Zie het als een avontuur en zoek je eigen dingetjes en je zal zien dat je wel zaken zal ontdekken die je leuk vind endie je in Nederland niet zal hebben.
Lees eens over al die mensen die weer zijn terug gekeerd naar Nederland en direct weer weg willen. Bijna alle mensen die terugkeren naar Nederland en er daadwerkelijk blijven doen dat omdat ze dat verplicht zijn, de rest zal zo snel mogelijk weer emigreren omdat ze in Nederland niet meer kunnen aarden.
Probeer hier eens over na te denken en zoek je geluk. Denk niet dat jouw geluk in Nederland ligt voordat je jouw geluk gezocht hebt in Australie.
Uiteindelijkals het echt niet anders kan zou je terug kunnen keren naar Nederland maar doe dat alleen als je echt je best hebt gedaan om je geluk in Australie te vinden.
Misschien zou je eens op vakantie moeten gaan naar Nederland. Als je nog contact hebt in Nederland kanje kijken of je tijdelijk bij hen kan blijven voor de vakantie, dan kan je proeven hoe het nu is in Nederland en dit vergelijken met dat geromantiseerde droomland dat je nu in je hoofd hebt.
Wees positief over je nieuwe thuis en romatiseer vooral niet dat oude koude saaie kikkerlandje met dat saaie Nederlanders kudde volk dat nog te beroerd is om je op straat te groeten en laat staan vriendelijk te zijn tegenover anderen.
Heel veel succes…
Bedankt voor de zeer nuttige informatie en zal hier mijn ( ons) profijt mee doen . Ga volgend jaar terug voor vakantie om te kijken hoe het is en voelt te zijn waar ik 60 jaar gewoond hebt maar hier in Alicante waar ik nu woon is het goed vertoeven maar net als je het op de rails hebt is er een kleinkind ( meisje) dat houd me erg bezig en voel me soms rot.
Niet mijn vrouw als het aan haar ligt gaat ze noot meer terug maar ik heb het wel moeilijk. Maar U zeer goede advies geeft mij veel stof tot nadenken en een kompas om goed te beseffen van wat we nu hebben en gaan opgeven als ik toegeef aan mijn heimwee.
Groet Peter en Evelien.
Het is heel moeilijk om om te gaan met heimwee omdat het een emotie is en men dan vaak niet goed nadenkt. Heimwee na emigratie zorgt ervoor dat mensen niet realistisch nadenken. Het is juist heel belangrijk te beseffen dat de andere kant niet groener is maar groener lijkt. Heel veel mensen die terugkeren naar Nederland krijgen ook daar spijt van omdat ze het allemaal geromantiseerd hebben en Nederland valt zo erg tegen als je lang bent weg geweest. Zelfde gebeurd als men gaat emigreren. Door heimwee na emigratie zijn ze ineens alle slechte kanten en nadelen van Nederland vergeten en gaan zonder na te denken de stap wagen.
Ik heb nog een klein puntje met kleinkinderen. Misschien klinkt het niet zo vriendelijk maar is wel een belangrijk punt. Alle opa’s en oma’s willen graag bij hun kleinkind zijn maar wat herinnert een mens over die jaren. Helemaal niets. Je offert daarvoor wel je thuis op. Af en toe op vakantie en een plekje bieden om bij jullie langs te komen zal veel interessanter zijn voor beide partijen. Misschien kunnen jullie beter zorgen dat er ruimte is dat men op vakantie komt bij jullie. Vanuit Nederland is dat helemaal niet zo duur.
Een nadenkertje. Ik ben altijd recht door zee maar houd mij ook wakker over alles wat er gebeurd in mijn leventje. Heimwee is een emotie die je kan onderdrukken maar je hoeft je gevoel voor Nederland niet te verbergen.
Lees voor de gein ook eens alle problemen die mensen hebben met het terugkeren naar Nederland. Met name de reacties en in het forum staat het ook vol met ellende over terugkeren naar Nederland.
Ga gerust eens in de tuin zitten, onder een palmboom of in een hangmat. Sluit je ogen en denk rustig na over alles in Nederland. Het slechte weer, het verkeer, de koude mensen. Geniet van die heimwee. Open je ogen en waarschijnlijk wil je niet meer weg.
Emigratie is succesvol als je het gevoel hebt dat je thuis bent. Je moet wonen waar je je thuis voelt en niet omdat het zo mooi lijkt of om andere redenen.
Heel veel succes…
Beste Cornelis , het is wel duidelijk dat u nooit last van heimwee heeft gehad, daarom zijn uw antwoorden niet altijd even handig. Heimwee gaat over een gevoel van je ergens thuisvoelen. Daar kan geen lijstje van voor- en nadelen tegen op en ook niet het advies van meer nadenken en niet voelen. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat je inderdaad het thuisland romantiseert etc, maar uw adviezen zijn wat kort door de bocht. Ergens thuisvoelen gaat over iemand identiteit en dat is zo persoonlijk. Ook al ben je nog zo ingeburgerd ergens, je deelt geen geschiedenis, je bent je familie ‘kwijt’, alsof een deel van jezelf niet meer meedoet. Dat is niet een twee drie op te lossen. Ik zou zeggen, Neem dit wĆ©l serieus, kijk wat je precies moet, welk gevoel je mist, waar je dat wel kan vinden en hoe je wat van je leven kan maken. En dat kan ook gewoon terug gaan naar NL. Iemand die heimwee heeft, voelt zich al lullig genoeg, die hoeft echt niet te horen dat er gras bij buren groener is, maar die wil heel graag erkent worden in zijn gevoel!
Beste Anoek..!!
En waarom geef jij dan zelf geen goed advies als je het zo goed weet allemaal. Of kom je alleen maar om mij een beetje af te zeiken. Wees op zijn minst blij dat ik tijd en geld steek in een website om mensen te helpen. Wees dus niet zo ondankbaar en onbeschoft…
Kort door de bocht is beter dan niets en zeker beter dan jou zeikerige reactie.
Nu echt kort door de bocht. Dit is mijn website, mijn geld en mijn tijd. Ga ergens anders zeuren als het je niet zint. Dooeegg…
Ik kan me niet herinneren dat ik zo een erge heimwee ooit gehad heb. Op mijn 20ste vertrok ik naar Zuid- Afrika voor drie jaar, daarna heb ik nog 5 jaar in Nederland gewoond als student en met de andere studenten had ik het ontzettend naar me zin. Nu ben ik al vier maanden terug in mijn thuis land, maar het gemist naar Nederland (vrienden, fietsen, lekker brood en Amsterdam) is verschrikkelijk. Ik weet niet wat ik moet doen? Ik hoop alleen dat dit gevoel snel over mag gaan.
Bedenk goed dat je nu alles romantiseert en dat de realiteit heel anders kan zijn als je terug keert naar Nederland. Daarbij was je daar als student en dan is het leven mooi en feesten maar nu naar Nederland gaan en wonen en werken kan je weleens heel erg tegenvallen.
Hopelijk helpt dit je een beetje maar probeer je heimwee nooit te verdrukken, geniet van die nostalgie.
Heel veel succes…
Interessante verhalen. Ik kamp momenteel ook met heimwee, dat ondertussen deel is van een lopende depressie.
In 2013 vertrok ik voor een half jaar naar Berlijn, omdat ik weg wilde van al mijn ellende in Nederland. Ik had geen baan en moest een breakup verwerken. Na dat half jaar ben ik teruggekeerd omdat mijn nieuwe vriendin zich nog in Nederland bevond, maar weer een half jaar later, in Januari 2014, zijn we samen naar Berlijn verhuisd. Zij had een spannende nieuwe baan, ik was werkloos maar ging enthousiast op zoek. In de zomer van 2014 vond ik iets, maar een maandje later gingen wij uit elkaar. Geen punt, dacht ik. Ik had een leuke nieuwe baan, organiseerde dingen en had vrienden. Ik ging rustig door met leven.
Nu echter ben ik in een depressie geraakt. Ik leerde hier een leuke vrouw kennen, maar besefte me opeens dat ik hier zelf helemaal niet gelukkig was. Ik woon in een klein appartementje, verdien niet veel. Mijn werk verloor de glans, en heb steeds meer behoefte aan vaste grond onder de voeten. Als ik kinderen zou krijgen, voedde ik ze liever niet op in Berlijn, maar in Nederland. Door al deze twijfels ging de prille relatie te gronde, en nu ben ik weer alleen. Omdat ik door de depressie niet meer kon werken verbleef ik een paar weken bij familie, en voelde me in Nederland weer thuis.
Ik overweeg dus om terug te keren als ik me weer beter voel. Nu is het natuurlijk niet zo makkelijk. Ik heb hier een netwerk opgebouwd, heb vrienden en een woning. En al is mijn baan niet meer zo voldoenend, ik heb er wel een. Voordeel van Nederland is dat ik de kinderen van mijn zusje en vrienden kan zien opgroeien, en dat ik dichter bij mijn ouders ben. Voordeel van Berlijn is dat hier meer gebeurt, dat het een levendige en bruisende stad is. Helaas vaak ook wat druk, rommelig en vies, en de Duitsers liggen me niet zo goed, maar toch. Er valt hier veel te doen.
Ik heb spijt van het verhuizen zonder concreet doel of vooruitzicht. Ik ben gewoon verhuisd om de stad en dat het spannend was. Maar goed, dat is geschiedenis. Nu zit ik tussen twee steden, en moet ik op de 1 of andere manier een keuze maken. Het hoeft niet nu. Maar ik hoop wel dat ik ergens een plek ga vinden die ik met volle overtuiging ’thuis’ kan noemen.
Ik heb al heel veel jaar heimwee ik was 2.5 jaar toen ik naar nl ging vanuit Curacao en ik ben nu bijna elf en ik heb nog steed heimwee wat kan ik doen?
Je bent nog zo jong en eigenlijk kan je je niets meer herinneren van Nederland. Probeer vriendjes te maken en probeer de positieve kanten te zien van Curacao. Zonder je ouders kan je niet terug keren dus je kan je beter proberen aan te passen en te genieten. Curacao is vele malen mooier dan Nederland en de mensen zijn veel vriendelijker.
Let op Cornelis: Anoniem is VAN Curacao NAAR Nederland gegaan. Dit advies is voor hem/haar dus niet zo zinnig.
Beste anoniem, geen nood. Je hebt heimwee naar Curacao, misschien ben je er in de tussentijd nog een keer geweest. Dat is niet erg, het kan ook betekenen dat die plek altijd bij je blijft. Er komt een tijd waar je zelf kunt bepalen of je naar Curacao terug wil, of er misschien vaak naartoe wil reizen. Nu is dat nog niet, maar het leven is nog lang. Je gaat sowieso een heel andere tijd tegemoet als je naar de middelbare school gaat, en wie weet krijg je dan ook wat meer inzicht in je gevoel ten opzichte van hier en daar. Maar vooral: praat erover met mensen die je vertrouwt. Als dat moeilijk is met je ouders, dan misschien met een juf of meester, of met een ander familielid.
Oeps, mijn excuses maar op zich blijft het hetzelfde. Als men emigreert tegen zijn zin in en vooral bij kinderen omdat die vaak niets te vertellen hebben dan krijgt men heimwee omdat men leuke herinneringen hebben van het andere land en met de tijd gaat men dat meer en meer romantiseren.
Het is inderdaad verstandig eens met de ouders te praten en dat zij uitleggen waarom ze naar Nederland zijn gekomen want vaak is dat omdat men daar geen toekomst had en waarschijnlijk zouden ook zij liever terug willen. Maar, zij willen hun kinderen een betere toekomst beter maar ook een beter leven aan hun kinderen. Belangrijk is dat zij dit soort zaken goed proberen uit te leggen aan de kinderen zodat ook zij dit kunnen begrijpen dan kunnen ze het langzaam aan accepteren.
Heel veel succes…
Ik ben momenteel 25 jaar oud. Toen ik als vluchteling emigreerde was ik 8 jaar oud.
Loop nog elke dag rond met heimwee. De mentaliteit in Nederland spreekt mij gewoon niet aan. Werken, op de bank TV kijken. Uitgaan? of blowen. No thanks.
Ik moet ook toegeven dat ik weinig ”vrienden” heb (ik vertrouw mensen niet snel) en dat dit ook een rol speelt hierbij. Maargoed.. Ik probeer er nog voordelen uit te halen zoals een diploma (Helaas heb je weinig aan een diploma in Nederland.. ervaring is belangrijker).
Maar jij kan terug gaan naar je vaderland als je dat wilt. Ik weet niet naar welk land maar je zegt dat je bent gekomen als vluchteling 17jaar geleden. Als de situatie nu beter is daar dan zou ik terug keren. Je moet wonen waar je je thuis voelt.
Anders moet je eens de positieve en negatieve kanten van beide landen tegen over elkaar zetten en bedenken wat je hebt en niet watje niet hebt.
Heel veel succes…
Demiel,
Dat snap ik volledig. Ik ben in Nederland opgegroeid maar met een midden oosters cultuur. En wat ik ook doe ik kan niet aarden in Nederland. Vooral nu ik een jaar of 28 ben en meer naar levenswaarden kijk en levensvisies en familiebanden zie ik een grote gemis. Ik heb een gouden studie en een mooi cv bij top bedrijven. Het nadeel wat cornelis niet snapt is dat je niet thuis hoort in NL en ook niet in je eigen land. Je zit er tussen in. Een multi culti psycholoog kan ook niet helpen. Er spelen meerdere factoren een rol. Wanneer mensen (een man) een echgenote en kinderen heeft dan is het makkelijker om roots ergens te krijgen. Maar als dat er niet is bijv. omdat je qua normen en waarden niet hetzelfde bent als de huidige generatie of met de lokale bewoners dan wordt het een moeilijke zaak. Volgens mij heeft dat gemis meer met emotie te maken en met sociale behoeftes dan met feitelijke aspecten. Het is iets waar je (we)helaas mee moet(en) leven denk ik. Het zal minder worden wanneer je soortgelijke mensen vindt en een stabiel gezin hebt. Voor turkse en marrokaanse mensen is het denk ik overigens makkelijker omdat ze hier vaak veel familie leden en een actieve warme community hebben. trouwen, vriendschappen etc gaan dan makkelijk en dan heb je de beste van 2 werelden, dan is het nutteloos om naar een land van geboorte te gaan omdat je daar niks hebt alleen bent geboren maar hier grootgebracht. Nu ik dit typ besef ik dankzij jullie dat het aan enkele factoren licht die je eventueel kan oplossen. De sleutel licht hem volgens mij in het feit dat je raakvlakken vindt met je omgeving. en dat gaat niet gebeuren als je alleen functioneert zoals werk, een huis en thats it. Je moet je emotioneel kunnen binden en dat komt door vrienden en gezin. Nu ik eraan denk besef ik toevallig dat dat gemis er niet was toen ik minder werkte en meer tijd vrij maakte voor vrienden . Dus ik denk dat het eraan licht dat je ergens kan aarden als de emotionele/sociale binding er is, dan voelt men overigens geen gemis op emotioneel gebied. Heel raar maar dankzij jullie heb ik de clue ontvangen en post ik dit toch zodat jullie er ook mischien wat aan hebben. Gr
Bedankt voor je aanvulling.
Jammer dat je eerst zegt dat ik het niet begrijp en daarna precies zeg wat ik altijd zeg, als je geen band hebt met het land zal emigratie geen succes worden.
Ander punt dat jullie vergeten is dat je altijd positief moet blijven en niet blijven kijken naar negatieve kanten maar je geluk zoeken en je niet laten leiden door sociale kudde gedrag. Wees jezelf en zoek je geluk en je zal het vinden.
Toch bedankt voor je aanvullende informatie.
Heel veel succes…
mijn naam is Moon, oprichter en beheerder van “kidsoverzee” en “ikblijfachter” Mijn kleinkinderen uit Japan, ( gezin van mijn Nederlandse zoon ) zijn afgelopen 14 dagen geleden voor het eerst in Nederland geweest op vakantie. Ik ben 4 keer in Japan geweest. De jongste 2 kinderen had ik voorheen alleen via Skype gezien tot 2014. Toen waren ze 2 en 4 jaar. De oudste van 6 had toen erg veel verdriet toen we terug moesten naar Nederland. Deze keer was het de middelste thans 6 jaar die erg veel verdriet had. Alle indrukken, het vele knuffelen e.d. het was een groot feest tot op Schiphol. Daar brak het ventje. De weken daarna dat ik belde en hem aan de telefoon kreeg waren moeilijk. Hij gaf zelf al aan dat hij verdrietig was, en zich slecht voelde. Je probeert te troosten, te luisteren. De heimwee die hij heeft naar mij is groot, mijn zoon geeft aan het valt mee. Wat moet ik doen?
ADMIN: Links verwijderd.
In mijn ogen klinkt het logisch want ze kwamen op vakantie en dan is alles perfect en omdat het kleinkinderen zijn heb je ze verwend. Lijkt mij logisch maar niet correct. Jij had meer afstand moeten nemen zodat zij niet zo veel verdriet daarna zouden hebben.
Het zijn kinderen en kinderen zijn zeer flexibel en leren heel snel. Met de tijd zullen ze begrijpen dat jij ver weg woont en dat ze je van tijd tot tijd zullen zien. Bedenk maar dat ze uiteindelijk niet naar Nederland zullen willen komen want zij zijn daar op gegroeid en hebben daar hun vriendjes en hebben een leventjes heel anders dan in Nederland.
Probeer in het vervolg iets minder lief te zijn, ook al is dat moeilijk, dat begrijp ik, maar doe het voor hen. Praat met ze over school en hun vriendje en de dingen daar en probeer ze niet te veel te herinneren aan de verwennerij in Nederland. Dan zal het allemaal wel goed komen.
Heel veel succes…
Hoi, Cornelis
Je antwoord is nu precies waar ik het niet mee eens ben. Ik had meer afstand moeten nemen? Als oprichter van kidsoverzee voor achterblijvers had ik dit antwoord eigenlijk al verwacht. Er is namelijk altijd een groot verschil tussen de vertrekkende en de blijvende personen. Ik ben me echt wel bewust als Oma dat kinderen niet over verwend moeten worden. Het lijkt niet correct maar besef je dat je wel dat er bijna 2 jaar tussen zit dat we elkaar zien? En je hebt verwennen en verwennen. Ons gedrag en aandacht is gewoon in normale porties geweest, niets teveel en niets te weinig. En dat ze uiteindelijk niet naar Nederland komen, excuus maar dat is zeker niet een wens, hoop of gedachten. Hun leven is daar en mijn leven hier. En daar heb ik me totaal bij neer gelegd, en dat was ook niet mijn vraag om advies. Hoe kan je minder lief zijn als Oma als je je kleinkinderen of alleen via Skype ziet, of om de 2 jaar. Hoe goed je het misschien ook bedoelt of je snap het niet. Dus helaas ondank je succes wensen, kan ik me niet vinden in je advies.
Geen probleem. Als je wilt dat men je het antwoord geeft dat je wilt horen dan moet je op andere websites je vragen stellen. Hier krijg je eerlijk antwoord en misschien niet wat je wilt horen. Je had dit antwoord al verwacht dus je weet dat ik gelijk heb of snap ik het nu weer niet?
er is een groot verschil tussen de vertrekkers en de achterblijvers. Het valt me op dat je hoe eerlijk je ook bent, het verschil toch blijft. 10 jaar geleden heb ik ook al eens een site voor emigranten bezocht. En inderdaad het zelfde antwoord. Ik hoef niet te horen of lezen wat ik wil, wie denk je wel dat je bent? En ik hoef ook geen antwoord van jou, het valt me op de je sowieso zegt eerlijk te zijn, maar misschien ben je gewoon ongenuanceerd en een betweter. Jij zou het verschil kunnen maken maar in plaats van dat… maak je geen verschil maar juist het tegenovergesteld, de vertrekker moet wel begrip hebben, maar de achterblijvers zeuren. En jij trekt die kar alleen voor jezelf. Klaar en over. š
Je hebt je eigen websites en blablabla, wat doe je dan hier? Een beetje je links spuien?
Dit is mijn website, dus mijn geld en mijn tijd steek ik hierin om anderen te helpen. Als dat niet voldoende is voor je ga dan lekker op je eigen websites blaffen en je eigen website vervuilen.
De laatste onzin teksten zullen binnenkort weer verwijderd worden omdat het website vervuiling is. Als je iets zinnigs hebt om toe te voegen doe dat dan maar ga niet zeuren…
Als ik dit soort onzin reacties lees denk ik dat Nederland beter af zou zijn als een islamitische staat…
Ik woon ruim 2 jaar in spanje, we moesten ons huis verkopen, omdat m’n man werkloos was geworden en we niet meer de hypotheek konden betalen Het leven is goed hier en we zijn nu gepensioneerd , het is maar 2 uur vliegen Maar ik heb geen huis meer, mis m’n dochter en zoon en kleinkinderen erg…..we zijn resident geworden in spanje.is prima, maar als de kinderen komen is het weer zo naar als ze weggaan, vooral m’n dochter heeft er ook last van….altijd pijn in m’n hart, maar ben ik in Nederland en zie hoe het daar is, ben ik toch blij dat ik hier woon….blijft altijd moeilijk..
Inderdaad erg moeilijk maar gelukkig zijn ze dichtbij en kunnen ze op visite komen. Het wordt helemaal lastig als je ver buiten Europa gaat wonen.
Geniet van dergelijke moment en bedenk iedere keer dat terugkeren naar Nederland ook geen oplossing is.
Heel veel succes…
Beste heer Cornelis de Leeuw van Weenen, natuurlijk heeft u het recht om mijn reactie te verwijderen. Als beheerder kan ik me dit goed voorstellen. Echter u schept geen eerlijk beeld, daar spreek ik op aan. Niets meer en niets minder. Het beeld dat ik minder mijn kleinkinderen moet verwennen in de paar weken dat ze hier zijn, zegt niets over het artikel heimwee. Haal gerust mijn reactie weg. Succes met uw website, de inhoud spreekt voor zich.
Ik heb niets te verliezen met wat ik zeg. Ik kan tenminste mijn mening eerlijk geven en dat anderen daar niet mee eens zijn is niet mijn zaak. Ik vraag niemand om naar mijn website te komen maar ik probeer de mensen te helpen en ga niet op andere websites mijn links verspreiden en onzin verkondigen en anderen afzeiken. Dat is niet mijn stijl.
Ik denk er al lang aan om de website te sluiten, het geld kan ik goed gebruiken. Nederlanders helpen is onzin dat heb ik allang begrepen. Ondankbaar en kunnen alleen maar klagen en eisen.
Ik laat dergelijke berichten altijd tijdelijk staan omdat ik zo eerlijk ben dat iedereen het mag lezen maar het is geen toegevoegde waarde voor de website dus is het website vervuiling en uiteindelijk zal ik het dan dus verwijderen om mijn bezoekers meer gerichte informatie te geven en te helpen.
Beste Cornelis,
Mijn naam is Fran en ik was op zoek naar ervaringen van andere mensen over emigratie. En hun fysieke en mentale gezondheid in relatie tot de woonsituatie. Fijn om wat te lezen hierover, dus bedankt voor het open houden van deze site met je tijd. Heel nobel hoor! Ondertussen vind ik je niveau van “objectief advies geven” van zeer laag niveau. Want het is duidelijk een mening ipv advies. Dus zou ik mensen graag waarschuwen om dit advies niet al te serieus te nemen. Volg je hart, want dat klopt! Ik ben ook geĆ«migreerd sinds een half jaar en kan zeggen dat ik soms worstel met de manier hoe zaken hier geregeld zijn, maar ook een glimlach kan brengen door een houding gebaseerd op bewustzijn en mindfulness.
Ik wens een ieder heel veel succes en geluk toe. ~ “ooit waren mensen reizende nomaden”
Beste Fran,
Voor veel zaken krijg ik niet de juiste of onvolledige informatie en dan kan je niet het juiste advies geven. Over andere zaken kan je niets meer doen doen dat mensen een idee te geven in welke richting ze moeten zoeken of een mening geven.
Ik ben blij dat jij zegt dat ik van laag niveau ben over emigreren. Liever dat jij dat zegt dan iemand die wel ervaring heeft. Denk je nou echt dat je ervaring hebt met een half jaar emigreren? Of neem je liever een advies aan van iemand die al meer dan 12 jaar is geƫmigreerd en er heel veel tijd in heeft gestoken om naar mensen te luisteren en ze te helpen op het gebied van emigreren en remigreren?
En ga zeker niet zeggen dat ik geen recht heb om mijn mening te geven, dat is mijn recht.
Reizende nomaden is net als witte sneeuw. De mensen reizen alleen maar meer en meer. Ooit was het dorp verlaten al reizen š
Jullie moeten dankbaar zijn dat ik de website niet door de goot trek. Ik kan geen Nederlander meer zien. Het is zo erg dat ik zelfs de spiegels uit mijn huis heb verwijderd. Toen er ineens een Nederlander voor mijn deur stond, ben ik verhuisd.
Ik geef je nog anderhalf om terug te keren naar Nederland, zoals de meesten.
Heel veel succes…
Hallo Mensen ,
Ik ben Jan M en ben 23 jaar geleden uit Nederland vertrokken en naar Spanje geƫmigreerd daar getrouwd met een Spaanse en dacht nooooit meer terug te hoeven komen ,maar ja het leven gaat soms niet zo , na 16 j gescheiden en 2 kinderen die automatisch aan de Moeder werden toegewezen ! die zich daar niet voor interesseerde.
Toen bleek dat een kind speciale medische aandacht nodig had , en hij die niet kreeg
heb ik er voor de rechtbank gevochten dat ik mijn zoon naar kon meenemen Naar het in mijn BEELD goede Nederland dat is mij gelukt na zoveel jaar .
Eenmaal hier begint de teleur stelling eerst denk je dat je bij een familie wel kan inschrijven om daar te wonen tot dat je een woning hebt gevonden ,dat blijkt toch wel wat moeilijker van wegen de Belasting toeslagen.
Dan ga je zoeken naar huur woningen die SCHAARS zijn en van wegen medische achtergrond ben je gebonden aan een rayon ,en dan opeens zie je dat je maar verdomd weinig keuzes hebt en daardoor de hoofdprijs MOET betalen wand inschrijven of hulp van een woningbouw ver is er niet bij ,Omdat je nog niet registreert bent bij de Belastingen .
En dan krijg je het fijne hoofdstuk M Formulier Aangifte belastingdienst zorg voor je zelf dat je zaken goed regelt hebt in het buitenland voor dat je vertrekt want dat is ook een hoofdstuk apart waar je goed ziek van kan worden en wat je veel geld kan gaan kosten .
Dan de medische zorg je betaald zo rond de 1600ā¬ en dan nog een eigen bijdragen en dan kan het zomaar dat als je speciale medicijnen nodig hebt dat je dit niet vergoed krijgt OMDAT lees het goed JE APOTHEEK het tegenhoud en daar door betaal ik ineens bijna 900ā¬ extra aan kosten Mijn ziekte verzekeraar zegt het wel te vergoeden ! en de doktor geeft zijn recept af met medische NOODZAAK !
, na 8 mnd heb ik nog niet echt leuke dingen mee gemaakt ,en met mensen waar je mee praat hoor je ook niet veel positiefs over de vooruitgang van Nederland .
ik begrijp nu de opmerking van rutte OPROTTE
Mensen die willen terug komen ,
ik wens jullie veel sterkte toe maar bedenk voor ge begint !
š
Bedankt voor de bijdrage en ik hoop dat hier door de ogen open gaan bij mensen. Probleem is vaak dat men zegt “maar dat zal mij niet overkomen” en vaak overkomt hen veel ergere zaken.
Emigreren is niet makkelijk maar terug keren naar Nederland is nog veel moeilijker.
Heel veel succes…
Hoi.
Ik ben 24 jaar oud en ben ongeveer 3 jaar geleden naar Spanje verhuist voor de liefde. Nu heb ik ontzettend heimwee (en die wordt altijd erger als ik Mn familie weer even heb gezien). Soms kan ik uren achter elkaar huilen omdat ik mij nergens echt thuis voel.
Mijn vriend en ik botsen soms vanwege cultuur verschilllen, maar ook verschillen in de opvoeding. Maar omdat ik in zijn wereld leef, heb ik altijd het gevoel in het nadeel te zitten. Ik kan hier ook moeilijk aan een baan komen dus ben ik een studie begonnen. Vrienden krijgen blijft ook lastig.
Zit heel erg met de struggle of het het waard is terug te gaan naar Nederland en helemaal opnieuw te beginnen.
Maar dat betekend de relatie afbreken en mijn leven hier in Spanje te stoppen.
En in Nederland met niks te beginnen (geen huis, geen baan), alleen steun van Mn ouders.
Verschil in cultuur kan je ook zien als een voordeel. Ik zelf profiteer van het beste van twee werelden. Als je deze zaken niet kan overkomen dan is de liefde niet zo sterk als je misschien gedacht had. Je bent nog jong en gemakkelijk weer iets opbouwen in Nederland. Je kan ook je best doen om de heimwee te overwinnen en te leren genieten in Spanje.
Het is een beslissing die je zelf moet maken maar bedenk goed wat je verliest als je terug gaat naar Nederland.
Heel veel succes…
Ik ben sinds een half jaar geƫmigreerd. Ik ben verhuisd omwille van mijn man, ik ben gaan wonen in zijn land. Ik mis mijn familie (ouders, broers) heel erg dag ik er dagelijks van moet huilen. Ik besef dat de heimwee ontzettend groot is bij mij, in ben heel ongelukkig, heb geen plezier in dingen. Ik voel mij er ook niet thuis. Ik ben een echt familiemens en mis ze daarom nog meer.
Dit is inderdaad heel moeilijk en ergens ook begrijpelijk. Je bent niet geƫmigreerd omdat je zo graag in dat land wilde wonen maar je emigreerde om bij je man te blijven. Bespreek dit met je man en zorg dat jullie meer tijd samen hebben en zorg dat hij meer tijd voor jou heeft om samen dingen te doen. Denk vooral aan zaken om jou meer van het land, zijn gewoontes en cultuur te laten zien. Op deze manier kan je meer denk aan je relatie en minder aan je heimwee. Vergeet niet dat je zeker in dit soort omstandigheden alleen maar meer heimwee krijgt door hier te veel aan te denken.
Hopelijk kan je regelmatig je familie bezoeken en eventueel zij ook jou. Op die manier heb je meer het gevoel dat die band er nog steeds is en dat jullie elkaar niet in de steek hebben gelaten of iets dergelijks.
Sta ook wat meer open voor het land met zijn cultuur, gewoontes en dergelijken. Het grootste deel van je probleem ligt bij jezelf, niets gaat van zelf maar met een beetje wilskracht kan je je leventjes opnieuw inrichten. Misschien ook snel vrienden maken en hopelijk ook meer genieten van het land waar je woont.
Ik hoop dat dit je een beetje kan helpen maar besef jij het zelf moet doen en je man moet hierin helpen. Dit artikelen geeft al enkele goede tips, hopelijk zijn ook die nuttig voor je.
Heel veel succes…
Cornelis ten eerste moet ik je hartelijk bedanken voor het aanhouden van de website en ook voor je heerlijke reacties bij de geĆÆrriteerde dametjes in de voormalige reacties
Ik ben een echte millennial, ik woon sinds 2015 in Spanje en heb nog een 8maanden in Nederland gewoond om te trachten te studeren, het studeren mislukte en ik ben weer terug gegaan
Ik hou van Spanje de mooie natuur het lekkere betaalbare eten en de historische oudheid in het bijzonder.
Soms stuit ik op mijn tekortkomingen in het primitieve gezelschapsgevoel wat de mensen hier vrij sterk bezitten, het gillend lachen voor de stemming maar niet de humor, de vastgeslagen etiquette van je bordje geruisloos leeg lepelen. Bepaalde vormen van onschendbaarheid, ik vind het soms lastig om mee te doen, hoop dat jij alles goed maakt. Groetjes dennis
Bedankt Dennis. Ik ben gewoon ik en probeer zo eerlijk mogelijk te zijn.
We blijven Nederlanders en dat botst soms maar het geeft ook weer leuke reacties. Ik bekijk het altijd positief en laat mij meenemen maar haak snel af als ik denk dat het verkeerd gaat.
Belangrijkste is dat je je thuis voelt waar je woont. Blijkbaar voel jij je ook niet meer thuis in Nederland en keer je automatisch altijd weer terug naar Spanje. Voor mij is het Honduras en voor een andere weer ergens anders. Belangrijk is dat iedereen kan genieten van het leven op zijn of haar manier.
Je hoeft niet mee te doen maar het is wel fijn als anderen je in je waarden laten en niet zoals in Nederland je maar opdringen om mee te doen en mee te lopen met de kudde. Leef je eigen leventje en geniet van elk moment want elk moment dat je niet geniet kan je nooit meer goed maken.
Succes…
Binnenkort als gezin emigreren naar CuraƧao, heel veel zin in, mijn kinderen van 3 en 8 vinden het te gek, mooi huis op de kop getikt, spullen laten verschepen, maar veel verdriet om mijn oma en opa die ik moet achterlaten. Waren altijd zo hecht met elkaar en ik was de enige die veel langs kwam bij ze. Mijn oma was als een moeder voor me (omdat mijn eigen moeder mij kreeg toen ze tiener was, weinig hechting met haar maar wel met mijn oma) Onze beslissing om te emigreren is voor hen catastrofaal geweest. Echt veel pijn. Ze moeten daarnaast ook hun klein kleinkinderen (mijn kids) missen en dat doet me zoveel verdriet. Ik kan er niet tegen en huil hier elke dag om. Mijn kinderen voelen ook dat ze hun familie enorm gaan missen, neven en nichten, omaās en tantes. Ik twijfel of ik hier wel goed aan doe. De lijst met voordelen is wel langer, alleen āfamilieā weegt heel zwaar. Het voelt net of je iemand verliest, want je weet dat je elkaar wellicht nooit meer ziet. Afschuwelijk gevoel.
Tegenwoordig is de link met de familie vrij makkelijk te behouden dankzij internet. Oke, de knuffels en samen eten en dingen doen is verdwenen, dat zal je moeten accepteren en niet blijven zien als zo heel erg triest. Je moet je zo snel mogelijk aanpassen want anders zal dit verdriet en heimwee je opbreken en daardoor je emigratie beƫindigen.
Je zal ook altijd te maken krijgen met tegenslagen en moeilijke momenten. Daarvoor moet je heel sterk in je schoenen staan en je vasthouden aan je wens te emigreren.
Probeer er zo veel mogelijk van te genieten. Zodra je niet meer geniet van je emigratie wordt je heimwee erger en erger en dat is wat jemoet voorkomen.
Heel veel succes…