Ikzelf deel Cornelis de Leeuw van Weenen ervaringen, een uitkering krijg je niet, hoe schrijnend de situatie ook is.
Enkel als dak- of thuislozen (aantoonbaar incl. nachtelijke controle door overheid) Eerst kom je op een wachtlijst, elke dag melden tussen de andere daklozen, oa junks en alcoholisten en mentaal zieke mensen. Dan, met na enkele weken (2-3), veel geduld en doorzettingsvermogen mag je tegen betaling of werk er tussen slapen en eten en pas na enkele maanden eindelijk je eigen zeer bescheiden onderkomen en strenge uitkering.

Terugkeer na emigratie is bijzonder moeilijk als er geen goede vaak maandenlange opvang is of voldoende geld om maanden van te leven.
En ik steun ook zeker de stelling over reversed culture shock :Aan de andere kant is er nog een probleem. Veel mensen die al lange tijd in het buitenland wonen schrikken zich rot van wat er allemaal gebeurd in Nederland en hoe de samenleving nu in elkaar steekt. De reden dat veel mensen na remigratie weer opnieuw emigreren en dat is geen verzinsel.

Maar toch… Emigreren is het beste wat ik ooit gedaan heb en ben alweer bezig om opnieuw mijn geluk elders te creëren.